Güneşi gördüm

Yeni bir yıla gözlerini açarken insan, umuda, mutluluğa ve hayallere açar aslında güzlen yüzünü.

Umutsuzluğa kapılır bazen. Bazen arabesk ruha dolar, bazen nefret eder, bazen de çekip gider. Düşünür, sorun arar, problem yaratır, sanki tüm dünyanın onun omuzlarındaymış gibi sitem eder. Halbuki ne kadar da güzeldir hayat.

Kış olur da artık yaz gelsin isteriz, gece olunca, sabah hızla aydınlansın diye saatleri geçiririz. Ormanlar yeşerir, deniz sakinleşir, kuşlar sohbet eder...

Aydınlansın diye kirli yüzler, aydınlanmalı yüreklerimiz. Umutsuzluk yok olmalı, her yeni gün güneşe dönmeli yüzleri. Güneşi gördüm diyebilmeli. Hayat yaşamaya değer diye gönülden sevmeli.

Saygılarımla

Sevcan İLKYAZ