Günlükname yazıları

ANLAŞILAMIYORUM...

Yanılmışım her insan gibi ben de..İnsan insanın zehrini değil pasını alıyor sadece. Ne kadar anlatsam da anlaşılabildiğim hissiyatıyla dolmuyor içim. En nihayetinde derinlerde kalan pas ve tortular hep ben de gizli kalıyor. Hem istediğin kadar anlat, karşındaki kişinin algısına hükmedemediğin gibi, bir de onun anlama keyfiyetine teslim etmiş oluyorsun sözcükleri..

Bir sorunu kafanızın içinde büyütür, içinden çıkamazsınız, anlatırsam rahatlarım zannedersiniz,eş dosttan onay görecek bir iki kelam sizi geçici süreliğine sakinleştirir de; esas kendi iç dünyanızda o sorun çözülmedikçe, zihin bedene hükmedemedikçe, dünyayı da gezseniz huzuru bulamazsınız bünyenizde. Aldım verdim ben seni yendim. Zihin konuşur, beden gerilir, davranışlar tutarsızlaşır bu sefer de. Kendi kafasının içinde, düşünceleri ve ruhunda barışamayan biri, başkalarına ne vaad edebilir ki?

İç huzuru önemli vesselam..İçinde huzuru olmayanın dışına verebileceği pek fazla bir şeyi yoktur. Anlamak, koklamak, hissederek geçmek önemli bu hayattan. Anlık yanılsamalar ve görüntülerle bir hayal gibi geçiyoruz şu dünyadan. Yaşadığımız her günün kıymetini bilip idrak edecek zihin kırıntıları ver bize Allah'ım...