Gurbet

Bu şiirim gurbette olan dostlarıma gelsin..

Düştük erkenden gurbet ocağına
Çalıştık, aldırmadık soğuna sıcağına
Hasret kaldık Vatan ocağına
Zordur dostum gurbette çalışmak

Gözümde tüterdi memleket havası
Mis gibi yemeği, bir de tarhana çorbası
Bileydim gider miydim toplayıp tarağı tası
Zordur dostum gurbette çalışmak

Memleketten uzakta ezan sesine hasretim
Demek ki buymuş benim kaderim kısmetim
Emekli olunca ülkeme dönmektir temennim
Zordur dostum gurbette çalışmak.

Çocuklar Türkçeyi bilmez oldu
Baktıkça gözlerim yaşlarla doldu
Ülkemden uzak hayallerim bile soldu
Zordur dostum gurbette çalışmak

Akşam oldu mu komşularla toplaşırdık
Sofrayı kurar hep beraber kaynaşırdık
Sohbet eder neşe içinde söyleşirdik
Zordur dostum gurbette çalışmak...

Ahmet İdiz..