Gürünlü Aşık Gülhani'yi Anıyorum

Anadolu’muzda yüzlerce halk ozanları vardır. Daha doğrusu Anadolu toprakları Hakk ve halk ozanlarının yeri ve ana beşiğidir. Yunus Emre, Karacaoğlan, Köroğlu, Dadaloğlu, Pir Sultan Abdal, Âşık Kerem, Develili Âşık Seyrani,  Âşık Veysel, Âşık Reyhani, Abdulvahap Kocaman, Âşık Şeref Taşlıova, Murat Çobanoğlu,A. Rahim Karakoç, Âşık Mahzuni, Kırşehirli Şemsi Yastıman bunlardan sadece birkaçıdır. Bunlar Türk halk edebiyatının köşe taşları olup, unutulmayan değerlerimizdir.

İşte sizlere sözünü edeceğim Sivas / Gürün’den Âşık GÜLHANİ’ de bunlardan biridir.  Âşık Gülhani 1940 yılında doğdu. Aslen Sivaslı ilinin Gürünlü ilçesinin Ayvalı köyündendir.  Asıl adı Mehmet Kargı’dır.  Şiirlerinde kimi zaman Âşık Sefil Gülhani mahlasını da kullanıyordu. Uzun yıllar emniyet teşkilatında görev yatı.1987 yılında emekliye ayrıldı.2010 yılında sessizce aramızdan ayrıldı.

Vefatının 8. Yılında rahmetle anıyorum. Mekânı cennet olsun. Böylesine Türk halk şiirine hizmet edenler unutulmamalıdır. Bu açıdan yazıyorum.

Âşık Gülhani’nin eserleri:
Perişan Hallerim, Allah İçin, Ben Beni Bilince,  Gönül Ağlayınca ve Birlik Olunca “ adını taşıyan şiirlerini bu kitaplarda topladı.  Şiirlerinde halk şiiri tarzında acılarını, özlemlerini, aşklarını,  yalnızlıklarını, vatan, millet ve insan sevgisini  severek yazdı. Anadolu geleneğine bağlı idi. Değişlerinde birleştirici ve yapıcı idi. İçinde yaşadığı toplumun gelenek ve göreneklerine saygılı idi.

Aşık Gülhani ile 1991 Şubat’ında Uluslararası şairler buluşmasında “ YUNUS EMRE SEVGİ YILINDA”  Eskişehir’de bir araya geldik. Daha sonra 1974,1998 yıllarında Ankara’da Prof.Dr. İrfan Ünver Nasrattınoğlu ve Aşık Gülhani  ile bir araya geldiğimi  hatırlıyorum. Cana yakın sevecen bir insandı. Şiirleri Defne, Yeni Defne, Çağrı, Gülpınar, Sivas Folkloru, Türk Folkloru, Türk Folklor Araştırmaları, Karınca, Tarla,  Halk Kültür Pınarı, Erciyes gibi dergilerde ve birçok seçkilerde (Antoloji)  yer aldı. Bestelenen şiirlerinin yanı sıra birçok ta ödüller aldı. Geçenlerde arşivimdeki Söke yerel gazeteleri karıştırınca bir zamanlar yönetmeni olduğum Yeni Söke gazetesinin Sanat ve Kültür sayfasında yer alan bir değişiyle karşılaştım,  Sevgili Âşık GÜLHANİ’yi rahmetle yàd ediyor ve sözlerimi bir şiiriyle bağlamak istiyorum.

     OTURUN DEMİŞ

Hakkàrı’nın Çopur yüzlü ağası
Her gün bana tavuk getirin demiş
Açıkgözün biri, itiraz etmiş
Hemen falakaya yatırın demiş

Zavallının betı benzi sararmış
Vücudu simsiyah teni kararmış
Dudağı patlamış, gözü morarmış
Küstahı karşımdan götürün demiş

Beş avradı varmış, elli torunu
Nasıl olsa düşünmüyor yarını
Arpayı, samanı, yıllık ürünü
Şu atımın, şu da katırın demiş

Bu haberi bize getirdi Mıstık
GÜLHANİ’yim hemen küfürü bastık
Altıma çift döşek, başıma yastık
Siz de kuru yerde oturun demiş…

Kaynak:
Gürünlü Âşık GÜLHANİ
Yeni Söke Gazetesi
 Kültür ve Sanat Sayfası
23 Ekim 1995.s.3

Daha geniş bilgi için:
Milliyet Blog / Gürünlü Âşık Gülhani
  10 Haziran 2014

Abdülkadir  GÜLER
07.08. 2018-  SÖKE