- Kategori
- Şiir
Güvercin

kırık ruh-rafet ekiz
Orada mısın?
Aynada yalnızlık gölgesi...
Eşyanın yalnızlığı,
Kadının yalnızlığı
İsyan...
İsyan YOK.
Dillendin tahtaya çıktın
Bir kaplumbağa kadar aç...
Bir kan kırmızısı
Bir siyah tüy
İki ayrı yalnızlık...
Sen hayal kur
Şiire aralık bir resme bak
Çağrışımları kışkırtan bir soyut olsun
Adı konmamış bir duygu
''Dokuz yaşında''
''Memeleri bile çıkmamış kız çocuğu''
''Dansöz''
(Bir ihtiyar cadı şiire girsin)
Elli kuruşa boncuklar
Arzulu bakan adamlar...
(O koca karının yatacak yeri yokmuş.)
Yarım kalmış bir örgü
Kolları kopmuş naylon bebekler
Eski eşya kokusu
Kirli insan kokusu
Hangi düğünde
Hangi kim çocuğun üstünde
Parlak elbiseler.
(Gözyaşı kapısından geçiyor çocuk)
Kimsesiz korku
Kimsesiz ağlayış
Bir marangoz rendesi çalışıyor
Tahtaya,
Kadına,
(Çocuğa)...
Çocuktan ''dansöz''e
Sözcükler şiirden sürülsün
Cevap var-yok
Gömlek lekeli
Çamurdan
Çamura
Düşmüşüz
Güvercin.
Rengin Özesmi