Güzel bir kadın, bir acı ve düşündüren şeyler

Gazetelerde annesinin cenazesinde Hülya Avşar' ı ağlarken gördüğümde "Salkım Hanımın taneleri" filminde "Nora" rolünde ki ağlama sahneleri geldi aklıma bir an; filmi izlerken "Bir insan ancak bu kadar güzel ağlayabilir" demiştim. Cenazede ki görüntülerine baktığımda, bu kez bir film için değil "Amiralim" dediği annesini kaybetmenin acısıyla ağlıyordu Hülya Avşar ve yine güzel ağlıyordu fakat bu kez gözyaşları canına yakın bir insanı kaybetmenin yakıcılığı ile iniyordu yanaklarından.

Güzel kardeşimi aynı hastalıkdan yakın bir tarihde kaybetmiş olduğumuz için biliyorum ki herkes o acıyı sizin kadar bilmez, sizin kadar yaşamaz "Ateş düştüğü yeri yakar" sözü tam o anlar için söylenmiştir belki de işte bu nedenle Hülya Avşar' ın acısını bir tarafa bırakan bazı magazin habercileri magazin çıkarmaya çalışır bir cenazeden dahi, annesinin son anlarının fotoğraflarını yayınlar; "Flash flash" manşetleri ile defalarca gelir ekrana o görüntüler. Yüreğimizde o görüntülerin benzeri hala taze olduğundan bakamayız, içimiz acır, kanal değiştiririz ve bir güzel kadın sanki tüm kaybedilen güzel insanlar için ağlar. Saygılarımla...

Diğer Blog yazılarım için