Güzergahlarımın Seyri

Yazı yazma borcu olanlar, isterler bazı bazı yazmayı. Bir gayret gelir ve başlar onların ilk satırları. Yine ilk satırların dökülmeye başladığı andır, yazanın bir sonrakilerde hafif hafif kaybolmaya başladığı. İşte tamda o anlarda hedef yine o beklenen güzergaha doğru bir kucak açar. Törpülenmemiş hırsların acısı yine belli ki aşktan çıkartılacaktır. Ee ne demiş yazanın kendisi? Canın sıkıldımı güzargahlarla uğraşacaksın ki yazdıklarını sen değil, aşk esirleri anlasın!

Üstelik denli densiz ruhunu iteleyen karışıklıkların da varsa daha bir güzel olmaz mı, hem aleyhte yazıp hem de esirlerini seyretmek?

Birde sonraları olur bu satırların: Bu gün, her gün, gün be gün doğar biz gibiler.

Önce göz açar sonra cebeli başlar, bizden olanların... İlk başlarda günahları kesirlidir bu güzellerin. İrili ufaklı dağıtılabilir tanıdıklara. Ne de olsa köşe başlarında yanak alanların sayısı, dört yolda günah alanlardan daha azdır artık. Ee o zaman yazmaya devam edeceğiz güzel kardeşim. Üstelik bunu cesur bir şekilde: bir sonraki cümlede ne yazacağımızı bilmeden yapacağız. Bakarsın yazmaya olan borcumuzdan üçer beşer azalırda, tek bir gün rahat bırakır güzergahlarımız..

Derler bazen: “İçmeden sarhoş oluyorsun be kardeşim” diye. Doğrudur içmeden oluruz bazen. Peki ya yazarken olmasaydım? O zaman rahat bırakır mıydı güzergahlar?..

Gelelim esirlerimize! Şipşak bir fotodur onların esir olma sebebi. ‘Şıp’ diye sever ‘şak’ diye aşık olur. Senin benim basık yumurtamız ona dar gelir bir şekilde. Ama bilmez. Elleri başka bir elin temasında ter tutunca ÇOK demektir ona göre. Anlamı çoktur ama aslında bilmez anlamı "AZ". Bir sarılır sevgiliye, yine daha da küçülen senin benim yumurtam olur.

Ama bilmez!

Ama sevgiliye sarıldığın da onu hepten içinde zanneder. Onunla kendini bir zanneder. O sende de bizde de olan sevilenlerimizi, ellerinin, avuçlarının, kollarının içinde zanneder, . Ama yazan bir gün keşfetmiştir ki: sevgiline sarıldığında aslında arkan dönüktür, bilmezsin o nerelere bakıyor?

Sağlıcakla...

Bir güzergahlarla alıp veremeyen.