H.Ç. Yurtdışında Okutulmalıdır...

Kamuoyunda N.Ç. davası olarak bilinen dava, Yargıtaya intikal etmişti.

Yargıtay’ın bu konuda verdiği son karar bütün ülke çapında adeta infial yarattı, insanlar karara isyan ettiler.

Mardin’de yaşayan ve yoksul bir ailenin kızı olan N.Ç. “daha iyi bir yaşam” vaadi ile kandırılarak bölgenin çoğu kamu görevlisi olan 26 kişiye pazarlanmıştı. Olay ilk defa N.Ç.’nin 2002 yılının Temmuz ayında Emniyet’e başvurmasıyla ortaya çıkmış ancak medyaya Şubat 2003’te yansımış ve kamuoyu olaydan böyle haberdar olmuştu.

N.Ç. O zamanlar 11 yaşındaymış. Olay gazetelere yansıdığında ise 13 yaşındaymış. Olaya karışan kişilerin mesleklerini görünce, olamaz diyorsunuz. İsimleri internette yayınlanıyor. Bence de yayınlanmalı, birilerine ibret olmalı. Güçlüler garip gurebayı ezememeli. Cumhuriyet kimsesizlerin kimsesizi olmalı.

Kızıltepe Kaymakamlık Yazıişleri Müdürü, Ordudan ihraç edilen yüzbaşı, Devlet memurları, Zabıta Memurları, Belediye Memurları, Mardin Vakıflar Şube Müdürü, Ziraat Odası Başkanı, Astsubay, İlköğretim okulu müdür yardımcısı, Veznedar, Orman İşletme müdürlüğü şefi, İşyeri sahibi, Serbest Meslek, Tedaş işçisi, Üniversite öğrencisi, Mahalle Muhtarı gibi o yörenin değeri olan insanlar.

İnanılır gibi değil. 11 yaşında bir kız çocuğuna böyle bir kötülük nasıl yapılır? Hiç mi vicdanlar sızlamamıştır? Peki ya bu kötülüğe karşı  yerel mahkemenin verdiği “N.Ç. kendi rızası ile birlikte oldu” gerekçesini Yargıtay’ın onamasına ne demeli. Yerel mahkeme de Yargıtay da mı tecavüz edenleri koruyor? Olay mahkemeye yansıyor hakim cezaları veriyor ancak dava Yargıtaya getiriliyor.

Yargıtayın bozma nedeni “kız kendi rızası ile 26 adamla birlikte olmuş” yönünde oluyor. Yani olay tecavüz olmaktan çıkıyor. Şimdi sormak lazım 11, 13 yaşında olan bir kız çocuğunun böyle bir işte rızası mı olurmuş? Bu kız sizin kızınız olsaydı da mı böyle düşünür, karar verirdiniz?

Kız adeta kamu malı gibi talan ediliyor, sömürülüyor, istismar ediliyor ama  devletin en saygın kurumu bütün memlekette infial yaratacak bir karar veriyor. Normal vatandaşın yüreği bu karara isyan ederken nasıl olurda koskoca mahkemeler böyle bir karar alabilir, gerçekten anlamak mümkün değil. Bu kararlar halkın adalete olan güvenini sarsıyor.

Yanlış hesap Bağdat’tan döner, Ankara’da yargıçlar var sözleri sanki geçerliliğini yitiriyor. AİHM’ne de olay yansıyacakmış, bu durumda hem ülke rezil olacak hem de adaletimiz, hukukumuz güven yitirecek.

Gerçekten bir insan olarak kendimizi o insanın veya o insanın ailesinin yerine koyalım. Bu hareket bize yapılsa idi hazmedebilir miydik? İsyan etmez miydik?

Bence bu konuda kamuoyunda herkes sesini çok yükseltmeli, insanlığı hatırlatmalı birilerine.

Bu olay yurt çapında bir kampanyaya dönüştürülmeli.

Bu kız çocuğuna da toplum olarak para toplayıp, bir fon oluşturup onu yurt dışında okutmalı. Buralarda kaldıkça psikolojisini düzeltmesi imkansız çünkü. Belki yurt dışında okuyarak, oraların çağdaş havasını soluyarak psikolojisini düzeltir ve ülkeye daha yararlı biri olarak geri dönebilir.

Bu olay inanın bir İsveç, Danimarka, Norveç, Fransa, Almanya, İngiltere’de olsaydı yer yerinden oynamıştı. Dünyada genelde uygulamada 15 yaş altı çocuktur ama  Türkiye'nin de onayladığı Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Konvansiyonu’na göre 18 yaşın altındaki kişiler dünyada çocuk olarak kabul edilmektedir. Ancak ne yazık ki Türkiye’deki yasal mevzuat 18 yaş altındaki çalışanları da tanımlamaktadır. Bir bakıma bizde çocuklar bile iş hayatında çalıştırılabilmektedir.

Her şeyden önce yasalar çocukları koruyan, gözeten bir şekilde olmalı. Anayasada bile hüküm vardır ama bu hükümlerin orada yazması yetmez, hayata geçmeli ve insanların gerçek yaşamda gerçekten işine yaramalı.

Artık ülkemizde böyle vicdanı yaralayan olaylar inşallah yaşanmaz, gerekli yasal düzenlemler bir an önce yapılır ve vicdana uygun, insan haklarına uygun kararlar çıkar mahkemelerimizden.