Haksızlık bu öyle değil mi?

Yoğun bir günün ardından arkadaşlarımla birlikte biraz dinlenmek ve birşeyler içmek için gittiğimiz çay bahçesinde gördüm onu. Beyaz tüylerle kaplı minicik bir gövdesi ve meraklı bakışları vardı. Gördüğüm her kediyi hemen yanıma çağırdığım gibi ona da seslendim hemen pisi pisi diye. Sokakta yaşayan kediler insanlara karşı biraz ürkek ve temkinli oldukları için çoğunlukla bu seslenişlerime yanıt alamazdım. Ama bu kez farklı oldu ve minik pisicik onu çağırdığımı görünce hemen ayaklarımın dibine gelip bana oyunlar yapmaya başladı. Bu kadar sıcak kanlı bir yavru kedinin varlığına nasıl dayanabilir ki insan?

Küçük kediyi biraz sevmek için kucağıma aldığımda doğrusu çay bahçesinde oturduğumuz iki saat boyunca onun kucağımdan inmeyeceğini tahmin edememiştim. Çünkü malum kediler, özellikle de yavru kediler hareketli canlılardır ve bir yerde uzun süre durmak onlara zor geldiğinden kısa zamanda sıkılıp oyunlarına kaldıkları yerden başlamak için kucağınızdan atlayıverirler. Ama bu sefer ki kedi farklıydı işte; sıkılmıyordu. Minik pisicik ona gösterdiğim sevgiye öyle içten ve güzel bir karşılık vermişti ki ben ve masada birlikte oturduğum arkadaşlarım şaşırıp kaldık diyebilirim. Patileriyle bana dokunuyor, başını kollarıma yaslıyor sonrada o minicik gözlerini yüzüme çevirip sevgiyle bakıyordu bana.

Hayvanları özellikle de kedileri çok seven biri olarak alerjik nezle rahatsızlığım olduğu için isyan ediyor ve kendi kendime soruyorum: “Neden hayvanları bu kadar çok seven bir insanın onlara karşı alerjisi var bu haksızlık değil mi ?” diye. Evet bende çoğu hayvansever arkadaşım gibi alerjik nezlem olduğu için evime kedi alamıyorum ve yaşamımı o sevgi dolu canlılarla dilediğim gibi paylaşamıyorum. İşin asıl üzücü tarafı benim gibi kedileri çok sevmesine rağmen alerjisi olduğu için evinde besleyemeyen bir dolu tanıdığım var. Tabi hayvanları sevmediği ve beslemeye hiç niyeti olmadığı halde böyle alerjik bir rahatsızlığı olmayan insanların çokluğu ayrıca canımı sıkıyor. Neden seven insanın alerjisi olur da sevmeyen insanın olmaz? Haksızlık değil mi şimdi bu?

Aklımda bu sorularla çay bahçesinden kalkıp giderken dolu dolu gözlerle baktım güzel yavru kediye. Keşke seni eve alıp götürebilseydim güzel kedicik diye geçirdim aklımdan. Beni belki duydu belki de duymadı bilmiyorum. Tek bildiğim onun sevgi dolu bakışlarını ve minik patileriyle bana yaptığı oyunları, sevgi gösterilerini hiç unutmayacağım.

Resim: http://www.anduranova.de/kitten/pages/kitten-03.html