Hala vakit var kardeşim.!

1959 yılında Nevil Shute’ın romanından esinlenerek Stanley Kramer’in yönetmenliğini yaptığı bir film hayli ses getirmişti. KUMSALDA ( On the Beach) adı ile vizyona giren bu filmde baş rollerde Gregory Peck, Ava Gardner, Fred Astaire oynamışlardı.

Sizlere hatırlatmak istediğim filmin konusu, günümüzde yaşamakta olduğumuz “nükleer savaş tehlikesi” nin boyutlarını o zamandan kavramış olması nedeniyle daha bir önem kazanıyor.

Film başladığında, ekranda Avustralya’da bir park görünür. Bir rahip, kürsüde kendisini dinleyen kalabalığa, insanlığı bekleyen büyük felaketin önlenmesi için herkesin duyarlı ve birlik içinde olması gerektiğini belirterek, sorumluluk durumunda olanların sağ duyulu davranmalarını istemektedir. Rahibin konuştuğu kürsü arkasında iki ağaç arasına gerili bez afişte şunlar yazıyordu. "THERE IS STILL TİME BROTHER” ( Hala vakit var kardeşim ).

Bu görüntülerden sonra film başlar ve olaylar önü alınamayacak baş döndürücü bir hızla gelişir.Sağ duyudan yoksun politikacıların hırs, öfke ve ihtirasları dünyayı geri döndürülemez bir felaketin kucağına atar.. Dehşet görüntüler insanın kanını dondurur;  nükleer savaş sonucu tüm canlıların yok olduğu, güzelim dünyamıza ait tarifsiz doğa güzellikleri, ülkeler, şehirler ard arda ekrana yansır, fakat ortada tek bir canlıya rastlanmamaktadır.Sinema salonundaki derin sessizliği bugün bile hatırlıyorum.

Son sahnede, ekrana yine Avustralya’daki park gelir; ıssız parkta, toz bulutları arasında iki ağaç arasına gerili bez afiş üzerindeki sözler hayal meyal seçilmektedir.

“There is stil time brother - Hala vakit var kardeşim”.

Bu çok etkileyici ve sarsıc,ı ama bir o kadar da düşündürücü filmin DVD 'lerini izleme şansı bulursanız bana hak vereceğinize ve aşağıdaki çağrıma katılacağınıza da yürekten inanıyorum.

Sevgili kardeşlerim, bu bir film ama muhtemel bir felaketin de ciddi uyarısını içinde barındırıyor. Evet, hala vakit var. Hepimiz, genç yaşlı herkes, bütün kurumlar kuruluşlar bu güzel dünyamızı gelecek nesillere daha yaşanır bir miras olarak bırakmanın ortak sorumluluğunu taşıyoruz; o halde bize düşen önemli bir görev var. Böyle bir felaketi yaşamamak için, barış ve huzurun tüm dünyada egemen olmasını, nükleer silahlardan arınmış bir dünya özlemini sık sık ve her yerde dile getirmeliyiz.