Hangi erkek bir kadını tümüyle anlayabilir ki?

… Onu vedalaşırken öpmediğim aklıma geldiği zaman sokaktaydım. Birbirimizi tanıdığımızdan bu yana böyle bir şey başıma ilk kez geliyordu. Dönüş yolunda ise elini bile vermediğini, sadece arkamdan hızlıca uzaklaştığını gördüm. Bu da gelmişti başıma…

Önce sırtımı sıvazlayıp sonra da popoma bir tekme atmış gibi… Sustum. Sanki içimde, dağdan taşlar düşmeye başlamış gibi bir duygu vardı. Uzun süre durarak boşluğa baktım…

Bulanık uzun haftalar geçti. Ve telefonla aradığı o öğleden sonrası hayatım boyunca unutamayacağım günlerden biriydi. Önce inanamadım, hala oturduğu koltuktaki sıcaklığı kurumamıştı. Dönmek üzere gidişinden kısa bir süre sonra iş yerimle bir görüşme yapmıştım ve oradan bir cevap beklerken telefon çaldı, birden sesini duydum. İçimde bir sevinç patlaması yaşamaya hazırlanırken, sesindeki titremeleri hissettim. Önce bir şey söyleyemedim, sesinin tınlayışıyla sarhoş olmuş gibiydim, heyecandan ellerim titriyordu. İfadesiz bakışlar içinde bir sessizliğin içine gömüldüm, bir iki saniye kadar her şey anlamsız geldi. Sonrasında yine kendimi bıraktığım yerde buldum.

Yüzünden neyi kast ettiğini anlamak mümkün olmuyordu, dilimle kuruyan dudaklarımı ıslattıktan sonra, sıkıntımı açığa vuran bir ses tonu ile “neden?” diye sorabildim.. Ve bugün bile bir özür beklediğim anlamsız bir mazeret…

Belki de başta yanlış tanımışım ama hiç beklemediğim bir anda benim karasularımda gezen bu kadın, olabileceğini tahmin bile edemediğim şeyler yaptırıyordu bana.

Yanlışlıklarımın kaynağını bulmak için geçirdiğim zamanlarda ise genellikle boşluğa çarpmaktaydım, koca bir boşluğa.

O gün sonrasında günleri saymaktan vazgeçtim, şimdi her gün pazartesi.

Benim için bir dost, bir yoldaş ve o ilk günkü sıcaklığı hep içimde.
Ne zaman telefonumun melodisi çalsa yine içimi gıdıklıyor.

“Hangi erkek bir kadını tümüyle anlayabilir ki?”


( Yapmış oldugum bir çalışmadan kısa bir alıntı...)


(Erol ASLAN)



Fotoğraf: www.fotokritik.com