Hangisi İstisna?

Şu anki yaşam kabulümüz: Sakin, yavaş, dengeli, yerinde, zamanında vs.

Olması gerektiğini düşündüğüm yaşam kabulü:  Heyecanlı, hızlı, her yerde, her zaman…

Diğer yöntemler;

Biraz ondan biraz ondan… İkisi bir arada… Birinin asıl alınıp diğerinin ona göre ayarlandığı…

Biri asıl, diğeri istisna olacak.

Malum ilki asıl, ikincisi istisna; bunun sonucu olarak düşer miyiz kalkar mıyız diye tereddütle yaşıyoruz.

Bir sorunun cevabını vermemiz lazım; hareketsizken hareket etmek mi, hareketliyken durmak mı?

Bana sanki hareketliyken durmak daha mantıklı geliyor: “Heyecanlanma, değil; heyecanlan ama heyecanını kontrol et”

Zor olanı seçmemişiz, tembeliz ya; hareketsizken hareket etmiyoruz, bahane uyduruyoruz, korkuyoruz, çekiniyoruz… Ama zaten hareket halindeyken bunların hiçbirini yapamazsınız ve dolaysıyla başladığınızı mecburen bitirirsiniz.

Buradaki hareketten kasıt yaşamak.

Çok basit bir örnek;

Korku filmi izleyeceksiniz, izlesem mi izlemesem mi? Hiçbir şey düşünmeden düğmeye bastınız, heyecan ve korkunuzu kontrol etmek daha mantıklı; aksi halde diğer yolla belki de yapmayacaksınız.

Bu basit örneği daha faydalı işlere uyarlarsanız…

Şöyle oluyor; yapmaya karar verdiğimiz şeyi düşünmeden yapıyoruz. Karşımıza çıkaracağı zorlukları yaparken düşünüyoruz. Yarıda kesmezsiniz herhalde, yani sonuçta yapılır.

Şu anda uygulamadaki yöntem yanlış olduğu için yapmamız gereken şeylerin yarısını bu nedenle yapamıyoruz.

Neymiş; dikkatli ol, korkma gibi şeyleri başta söylemeyeceğiz, kişi yaparken düşünsün.