Hasretim [Köyüme Destan] 1

Hasretim
Memleketim
Dağlarım
Hani benim bağlarım
Güncesi sürmüş
Yaslarım kendimi Çata da seyirle
İçim senle kemal, şuhudla ağlarım. 

Hep ekmek verenim oldu
Aşlan, kaşlan, taşlan
Doymaz yanım doydu da
Aç yanım size sızlar... 

Bir türkümü
Bir hasretliğim söylerim. 

Dört bir yanın dağ
Yansa yıkılsa
Irasa, yakınsasa da ferağ
Kasvet bağlamaz
Irganırken Gök belde havalar
Harman belde göğününken ekin
Meryem Dere'si ıslıklarla çağ 

Dört bir yanın dağ
Dumanın tüterken
Çoban ateşleri Çatal bük
Sivri'de geven yakımlar la
Sualan, Pancar tarla, Harım'ınla bağ
Hey derken Dağ tarla, Seyfe, Badılı, Horla
Seni anarım da yanarım bir korla. 

Erik Kaya'da çıkınca
Görünür Sabire Bacım
Desem acım
Cebinde yumurta gezer
Kara gözüne kurbanım der
Tek iltifattır bu, can sezer 

Beş ondan güdülen kuzuyla
Mezarın Gediği'nde görünsem
Halil Emmim bağırsa
Hacı Halil Emmim duymakta ağırsa
Rıza Emmim terlemişse katır başında
Fadime Bacım testi elinde bayırda çağırsa:
Lan gâvurun dölü...
Sığmadın mı yazıya yabana!
Şenlik tutar seyri âlem, kokmazdı tuzuyla 

Yine de öperdik eli
Hiç olmazdık pek pek papaz, deli
Yine göründü Miyase'nin keli
Atı çatlatsa da seferdedir seviseli 

Çalışmanın erbabıydı Iskan emmim
Dokunaklı olurdu türküsü
Söyleyişi olsa da çata pata
Zor günler için yapardı asıvata 

Elinden dilinden gelmezle zarar
Yaptığı adamlıklarla bir karar
Büyükle büyük, küçükle küçüktü
Nuru emmim lakapçı denişle ökkeş
Aslan gibiydi, övüngen ve pek keş 

Seninle ağlar, kubarmasıyla dağlar
Hasan emmim Almanya'dan sonra çağlar
Bir yol açar, bir sözün, bir yolun bağlar
Yine de çok hatırnaz, söze selamın bağlar 

Şaştı mı "Oğlum Allah, Allah" derdi
Hacı İbraam emmim
Murat tutar toprklığın toprağı ile
Nice umutlarını belerdi.
Hızlı bir Millet partili oyseverdi
Radyoyu dinler, anlamazda boy severdi 

Görünür her yoklarıyla yörem
Yaşam dururum gibi siluet sanem
Sevecen bir ılıklıktı anneannem
Kendisi de yetim gün doldurmuştu
Endamca Abışın Mehmet'ti dedem 

Harıma bir iki tavuk atlasa
Hasibe dezemin gözü patlasa
Mamık dayım beyaz yüzle kireç
Öfkeden dili dolaşıp, kekeç 

Memmed emmim bir güzel teklese
Sinkafı dilinin ucuna eklese
Esme bacım, köyü dolaşacak ya
Herif gidecek diye beklese 

Yol dolanır köy içine akar
Safiye bacım tatlı şehla bakar
Gamzeleri yüze takar
Hele İbraam emmimin sessizliği
Islığıyla âlemi yakar. 

Nazik bacım dertli yanık
Konuşurken uğunur, saf kanık
Mıstey emmim görmez ama
Nuh nebiden, en güncele tanık 

Abış Memmed emmim yürüse
Endamını haşmetle sürüse
Haçça bacım başını bürüse
Köyden yana görse bir nobran
Girer çıkar sokur sokurla sokran
Nahırları kaparken, ekin firikse
Göö gözleri, akılda dumanlanıp
İncileri, zarafet görünür, sözüne birikse 

Şakacı İsmeyil emmim çerçi
İrebiye bacım çok zariftir gerçi
Bazen hatırı yatar, satırı batar
İrebiye bacımlan, süt, yoğurt satar 

Badik kız üzümü helkeyle alır eline
Bağ çubuğundan şeleği sarmış beline
Hacı emmimle şaşkın geline
Baka kalırlar eline, diline 

Hasar'ın Fadime kimi dem tatlı savak
Hacı Ahmet emmimle dikmişler kavak
Bekleşirlerdi şehit olmasa
Oğul büyüyecek, açacaklar duvak 

Dalaşmaz, yanaşmaz Şevket emmim
Perdane bacımla, gülüşe sürse
Kemal'e yumurtalı dürümünü dürse
Pek hazzetmez, görüşle bulanır
Garip kalır yanındaki
Başı eğik, göz hakkıyla ağzı sulanır 

Gözleri dolgunca Hacı Hüseyin Emmim
Ne zaman görse yetimim der saç okşardı
Daha demindi, buğulanmıştı göz zemin
Birine kızdı mı sinkafını(küfürcünü)demez
Sanki suçlu gibi, baş eğer giderdi yemin 

15.10.2009   Devamı var