Hatırla sevgili

Kör olsaydı gözlerim… Kör olsaydı da görmeseydim imza atarken seni o deftere… Evet derken kımıldayan dudaklarını görmeseydi gözlerim… Bir ateş düştü göğsümün tam da ortasına… Hem çok yakındın bana hem çok uzak… Oysa seni görebilmek için koşup gelmiştim buraya… Sarılmak için, koklamak için, öpmek için doyasıya… Özlemin nasıl da harlıydı içimde. Sandım ki sen de farksızsın benden… Sandım ki sen de özledin… “Yapma” diye haykırdım, cama çarptı feryadım, sen duymadın.

Nasıl yaparsın bunu… Nasıl Yasemin… Paylaştıklarımızı bırakıp da bir kenara nasıl kucak açarsın yeni bir sevdaya… Sevda dedim de… Sen inanıyor musun buna..Yaşadığımız onca şeyden sonra, paylaştığımız sevda dolu dakikalardan sonra… Söyle inanabilir misin? Ben inanmıyorum aşkım…

O karanlık, o soğuk gece son kez sarılırken bana…

“Her ne yaşarsak yaşayalım, ölene kadar tek aşkım olacaksın “ demiştin.

Biliyorum ben tek aşkınım senin… Ama seni bu kadar severken nasıl kabullenebilirim ki benden gidişini… Sen beni unutmak için tutundun o saçma sapan evliliğe... Öyle belli ki bu… Sen bile yalan olduğuna inandıramazsın beni… Gözlerin yalanı beceremez bilirim… Kalbin bana ait…

Sana kızamıyorum bile… Yaşadıklarımız… Ayrılık kararın… Kaderin bir oyunu bu… Yaşanması gereken bir senaryo… Bizim için yazılmış belli ki usta ellerde… Biz istesek de istemesek de başrol oyuncularıyız bu sahnede…

Söylenecek bir şey kalmadı mı bu aşka dair… Kalplerimize mi gömdük şimdi bu sevdayı… İnandığın doğrun uğruna yazık olmadı mı sana da bana da… Evet, kolay değildi yaşadıklarımız… Senin kadar benim de canım yanmadı mı alınan o kararda… Böyle bir yaşanmışlığın üzerine nasıl mutluluk kurarız demiştin ya hani… Cevap bekleyen bir sorum var benim… Hadi cevapla!..

“Sen benden gittin… Ayrıldık… Severken… Şimdi buldun mu mutluluğu… Söylesene Yasemin, söylesene küçük sevgilim…Şimdi olduğumuzdan daha bedbaht olabilir miydik… “

Kader deyip geçmek belki de en kolayı…Geçebilirsek tabii..

Gideceğim buralardan, karar verdim… Nefes alamam seni başkasının karısı olarak her gördüğümde…

Gidiyorum…

Son bir kez görmeden seni, gidemezdim…

Bahçedeyim… Senin odanın camının altında…

Dudağımda parolamız… Islık çalıyorum..“Hatırla sevgili”

Camdasın…

Biliyordum… Pencereden bana bakacağını biliyordum…

Elin kalkıyor… Kıpırdamıyorsun…

Biliyorsun gideceğimi…Kabullenmişsin bile..

Gözlerimde biriken yaşlar koyuveriyor kendini yanaklarımın üzerine…

Elimi kaldırıyorum… Kıpırdamıyorum..

Yaşlar ıslatıyor yanaklarını…

Ben böyle bahçede, sen pencerede…

Susuyoruz ikimizde… Gözlerimiz konuşuyor… Anlıyoruz…

Sevginin dili hep aynı değil mi…

Yürüyüp gidiyorum karanlık sokakta bayır aşağı… Yüreğimi sana bırakıp gidiyorum… Yarım kalan aşkımızı sakladım belki bir gün… Belki bir gün…

Ah Yasemin ah!...Nasıl yaptın sen bunu…

Gidiyorum hayatından…

Elveda küçük sevgilim…

Ahmet...