Hayal Kurmak,Umut Etmek

Hayal kurmak,umut etmek...Aynı anlamları mı ifade ediyor sizce?Yoksa her kelimenin kendi içindeki ritmi,insanlara çağrıştırdıkları farklı mıdır?Her kelime her insana aynı acıyı,aynı hazzı,aynı heyecanı,aynı mutluluğu verir mi?

Her insan yüreğiyle doğar,karakteriyle büyür,hayalleriyle yol alır...Bundandır belki de insan yedisinde ne ise yetmişinde de odur dememizin sebebi...Yürekten hissettiğimiz şeyler bakidir,değişmezler.Yalnızca şekil alırlar.

Hayal kurmak,gerçekleşeceğini bilmektir.Hatta bazı insanlar kurdukları hayalleri yaşarken "ben sanki bu anı daha önce yaşadım" derler.Bunun sebebi yürekten inanmaktan geçer.Korkusuz,kaygısız,endişesiz,sıkıntısız inanmaktan...Bu bazı kişiler için polyannacılık olabilir.İşin özü basit bir pozitiflikten ibaret değildir aslında.Yaşadığı bütün acıları,hayal kırıklıklarını,üzüntüleri,sıkıntıları sakinlikle ve kocaman tebessümle karşılayan,içinde asla kötülük olmayan insanlardır sonunda kazanan.Çünkü;büyük imtihanlar yürek ister.Kaçanların değil,savaşanlarındır güzel günler...Bazen insan bir sınavı kazanamayabilir,aldatılabilir,suçsuz yere hapse girebilir,çok istediği bir şeye ulaşamayabilir,geri dönüşü olmayan yollara girebilir,çocukluğunda travmalar yaşamış olabilir,kendi benliğini bulamayıp bazı insanlar gibi olmak isteyip onları taklit edebilir,kendisiyle yüzleşmekten korkabilir,sevip sevilme duygusunu tatmak istemeyebilir.Bu ve benzeri durumlarda kalan insanlar pes mi etsin?Çekilsin kabuğuna yaşama sevinci ellerinden mi alınsın?Mutsuzluğa mahkum mu edilsin?Neyi tartışıyor bu insanlar?Bu kötülükler,bu anlaşmazlıklar,bu büyüklenmeler kime ve niye?Dünya herkese yetecek büyüklükte ve herkesin mutlu olduğu nedenler farklıyken birilerinin mutluluğunu kıskanmak niye?Bu ve benzeri şeyleri yaşayan insanlar tüm iyiliğiyle inanırsa güzel günlerin geleceğine ve savaşırsa kazanacak.Nasıl savaşsın?Onlara onların yaptığı gibi mi yapsın?Onların yolundan mı gitsin?Onlara mı benzesin?Hayır.Sizden ilham almak isteyen,mutluluğunuzla mutlu olan,sevinçlerinize ortak olan ve sizin iyi kötü her anımızda yanınızda olan insanlara ihanet olur onlara onların yaptığı gibi yapmak.Onlara ışık olalım mı hep birlikte?Karanlıktan çıkaralım,kendilerinin özel olduğunu hatırlatalım,sevmenin ve sevilmenin güzelliğinden bunların insan ruhunu iyileştirdiğinden bahsedelim.Hemen olmaz,hemen düzelmez hiçbir şey.Ama hayal edersek başarabiliriz.Unutmayalım...

Umut etmek...Issız bir adada kaybolmak,kapkaranlık bir yerde kendini aciz hissetmek,serbest hareket edememek,çaresizce beklemek beklemek beklemek demek...Sonbaharda ilkbaharın,yazda kışın gelmesini beklemek gibi...Hiçbir şeyden zevk alamadan,yaptığı hiçbir işten mutluluk duyamadan beklemek...Elin kolun bağlı beklemek...Ne yapacağını bilemeden beklemek...Beklemek çoğu zaman çaresizlik gibi düşünülse de cesareti olan insanlar planlar yaparak bekler.İçindeki ateşi söndürmeden,yaşadıklarını unutmadan.Bir haksızlık varsa ortada durumu haklı olan şekle çevirene kadar bulunduğu ortamı terk etmez mesela...

Hayallerimizin sınırı yoktur.Bazen ütopik hayaller kursak da hayal kurmak çoğu insanı mutlu eder.Ama umut öyle değildir.Umudumuz yaşadığımız olaylara göre azalabilir,artabilir.Değişkenlik gösterir.Hayalinizde aklınıza gelebilecek her şeyi yapabilirsiniz ama bir konuda umudunuz tükenirse hiçbir şey yapamazsınız.İdealinizdeki sevgiliyi hayal edersiniz ve ona ulaşabilirsiniz ama sevgiliniz hastalanabilir ve hastalandığı zaman onun iyileşmesini umut edersiniz...

Kısacası;hayallerimizin sonu yoktur ama umutlarımız tükenebilir.Çünkü;bedava hayaller kurabilir ama umutlar sabır ister.Bu nedenle iyi kalbinizle,kalpten inanarak hayal kurmaktan ve gerçekleştirmek için çaba sarf etmekten vazgeçmemeniz dileğiyle sevgili okurlarım :)