Hayat devam ediyorken hadi sımsıkı sarılalım…

 “Merhaba nasılsınız? Yazılarınızı okudum yine... Çok güzeller hepsi de... Bundan 18 gün önce annemi akciğer kanserinden dolayı kaybettik :(( herkes acın diner diyor ama gittikçe büyüyen tarifsiz bir acı bu... Koca bir boşluk ve çaresizlik... Demek istediğim o güzel yazılarınıza bir de annelerimizi eklesek, yaşamın pamuk ipliğine bağlı olmasından söz etsek... Belki de kanser hastalarından bahsetsek içine sevdiklerimizi koysak empati kurabilsek,vb... Bilmiyorum sadece yazmak size ulaştırmak istedim... Sevgiler... “

                                                                                                                       Elif Tezcan Baran

Bu yazım, Elif’in melek olan annesi Hediye anneye ve bu dünyaya güzellik katıp giden tüm meleklere özel yazılmıştır...

Hayat devam ediyorken hadi sımsıkı sarılalım…

Onları kaybetmeden,

Onlarsız bir hayatın içine ansızın çekilmeden…

Hayatının sıradan olduğunu mu düşünüyorsun?

O zaman kendine iki tokat at çünkü eninde sonunda hayat sana unutamayacağın bir tokat atacak…

Bazen nasıl da duyarsızlaşıyoruz…

Sanki hep başkalarının hayatlarından bir şeyler, birileri kayarmış gibi davranıyoruz…

Saçma sapan şeyler yüzünden en yakınımızdakileri, annelerimizi, babalarımızı görmezden geliyoruz…

Çünkü sahip olduğumuz dünya sadece kendi etrafımızda dönüyordur o aralar…

Sıcacık evimizi ısıtanın onlar olduğunu unutuyoruz, demlenen çayın eve nazlı nazlı yayılan dumanında bile onlar vardır oysa ki…

Bazen de melek olurlar…  

Ansızın, istemeden sizi kocaman bir boşluğun içine taşırlar…

Önce kızarsınız, sonra içten içe nedenini sorgulamaya başlarsınız…

Onlu hayatın ne kadar kıymetli olduğunun tekrar tekrar  altını çizersiniz…

İçinizdeki tarifsiz acının koltuk değneği olmasına bile alışırsınız bir süre sonra…

Ama onlarsız bir dünyaya alışmak çok ama çok zordur!

Oysa bir yandan da her şey hayatın devam ettiğini müjdeler…

Hayat devam ediyor…

Birileri giderken birileri gelir telaşlı hayat koşturmasında…

Önemli olan varlarken de yoklarken de kalbinizde beslediğiniz sevginin hep saf ve aynı kalmasıdır…

Hep iyi hatıraları düşünmek onlara gönderilecek en güzel duadır…

Hayattan kopmak yerine hayata daha sıkı sarılma zamanı işte tam bu zamanlardır…

Çünkü onlar da sizin mutluluğunuzu hissetmek isterler…

İşte sadece bu nedenle…

Hayatımızdan kanatlanan güzel insanların hatırına kalanlarla daha çok vakit geçirmek için çabalamak lazım…

Çok sevmek, sımsıkı sarılmak lazım…

Hayata, yanımızda yamacımızda görmezden geldiğimiz canlarımıza…

Ve dualar yollamalıyız melek olan tüm sevdiklerimize…

Sevgilerimle...

Sebahat Bağbars