Hayat güzeldir...

İlk yazımı yazıyorum bu akşam. Güzel olsun istedim. Yıllar önce "Hayat Güzeldir" adında bir film izlemiştim, o geldi aklıma.

Oğlunu çok seven bir adam vardı. Savaş tüm gücüyle hissettirirken şiddeti, o oğluna hissettirmemeyi başarmıştı. Bir oyun oynadığını düşünüyordu çocuk. Esir alınıyorlar, sokaklarda düşmandan kaçıyorlar. Çok net hatırlayamıyorum ama adam ne yapıyor ediyor çocuğun anlamamasını sağlıyordu. Çocuğu saklarken bile saklambaç oynadığını söylüyor. O kadar korkmasına rağmen bunu oğluna belli etmiyor.

Eee diyeceksiniz niye anlatıyorsun ki şimdi bunları? Anlatıyorum çünkü HAYAT GÜZELDİR.

Hayat o kadar güzeldir ki, aldığımız her nefes bizim için bir hediyedir tabiattan.

Hayat o kadar güzeldir ki, annemizin kollarında uyumanın mutluluğunu tattırır bize.

Hayat o kadar güzeldir ki, yeni doğmuş bir bebeğin gülüşü kadar masumdur yüreğimiz istediğimizde.

Ve hayat o kadar güzeldir ki. O adamcağızın çocuğunun canını kurtarmakla uğraşırken bile onun anlamamasını sağlamak için verdiği çaba. Savaş olduğunu anlamadı çocuk film boyunca-bombaların ortasında olmasına rağmen.

İşte bunu düşünebilecek kadar kocamaaaan bir yürek var insan denen varlıkta.

Yüreğini ne kadar büyütürsen o kadar güzel görürsün hayatı unutma!