- Kategori
- Şiir
Hayat Işığı

Hayat Işığınızdan Vazgeçmeyin!
Şimdi yıldızlar dökülür saçlarımdan...
Gönlüm yakamozun ortasında sereserpedir...
Ve gözlerim ay ışığı altında ışıldayan yalnız bir tekneyi seyretmektedir.
Okumuştum ben daha önce bu hikayeyi, saymıştım yüreğime dökülen her heceyi..
Ve aynı ben, bu kez cebimde kalan son kuruşla selamlamaktayım geceyi…
Yüreğimde uçuşan son bir kelebeğim kalmış,
Diğerleri 1 günlük ömürlerinin kapısını çoktannn kapatmış,
Yalnızlık kokuyor geceyi saran havada,
Yalnızlık gölgeleniyor sokakların duvarlarında,
Az önce bir selam bile çaktım son vapurun düdüğünü çalan yorgun kaptana.
Kaptan seslendi derinden tatlı bir fısıltıyla:
"Hadi sırma saçlı kız, üşüme de gir sıcak yuvana!
Kurda kuşa av olma bu garip Eylül’ün cam gözlü gecesinin yarısında.
Uyu da,dal güzel rüyana…
Yarın güneş senin, gün senin,
Geceye verip de saatlerini, HAYAT IŞIĞI'ndan çalma...