Hayat sürprizlerle dolu

Sürprizler hayatın bir parçası olmalı. Belki de sürprizler olmadan hayat da olmaz. Bunları niçin söylediğimi yazının devamında anlayacaksınız.

Gün çok güzel başlamıştı. Çok uzun bir aradan sonra uyuyabilecektim. Tatildi o gün bana!

Çünkü her gün okula git gel, hafta sonları dershaneye git gel ne uyku var ne de tatil! Bu gerçekten çok kötü bir durum.

Artık hayatım bazı değişikler istiyordu. Okullar açıldığından bugüne kadar yazı yazmayı bırakmıştım.

Cumartesi günü evde sadece annem ve ben vardık. Abim ve babam yoktu. Evde rahat rahat kafamızı dinledik. Ders çalışmak için kitapların karşısına geçtiğimde hiç içimden gelmedi ve çok kötü başım ağrıyordu. Ben de uzun bir aradan sonra bir şeyler yazmaya karar verdim.

İnsan çalışmak istemeyince olmuyor. Bir türlü dersime yoğunlaşamıyorum.

Yazımı bitirdikten sonra yazdığım kâğıdı masanın üzerine koyup, yattım.

Aslında yazdığım yazıları öyle ortalık yere koymayı sevmem. Ama sonra annem okumak isterse diye koydum. Annem yazıyı beğendiyse o iş tamamdır. Eğer beğenmediyse bir yerlerde mutlaka bir eksiklik vardır.

Sabah olduğunda erken kalkmaya alıştığım için gözlerimi sabahın altı buçuğunda açtım. Yani bende uykudan eser kalmadı. İstesem de uyuyamam artık.

Annemin kalktığını duydum. Hafiften tıkırtıları geliyordu.

Annemin yıllardan beri başına dert olan bel fıtığı hastalığı için doktorların elinden bir şey gelmiyor. Bir kere ameliyat olmuştu ama ne fayda… Bu yüzden MIGUN yatakları diye bir yer buldu. Birçok kişinin hastalığını düzeltmiş. Örneğin; şekeri olan insanın şekerini düşürmüş sonra da yavaş yavaş şeker hastalığını geçirmiş…

Pazartesi, annem sabah erkenden oraya gitmek için hazırlanıyordu. Bana haber vermeden sessizce gitmiş.

Saat on sıralarında MUGUN’DAN gelirken yazar arkadaşı olan Esma Kahraman ile birlikte kahvaltıya gelmişler. Bir yazar ile tanışmak gerçekten çok güzel bir duygu… Bir de onun gibi bir yazar olmak istiyorsan…

O kahvaltı benim hayatımı değiştiren bir kahvaltıydı. Kahvaltıdan sonra konuştuk, güldük… Sonra annem okuması için masanın üzerine koyduğum bıraktığım yazıyı görmüş. Esma teyzem ile birlikte o yazıyı okumuşlar. Esma teyzemin hoşuna gitmiş.

Bilgisayarı açtığımda bana bir sürpriz yaptı ve bir yazar olabilmem için ilk adımı onun sayesinde attım. Evet, ben bir yazarım artık!

Bundan güzel ne olabilir ki! Hayallerim, rüyalarım…

Gece yazdığım yazıyı siteye gönderdik. Sanki bize tuzak kurmuşlar gibi hiç kesilmeye elektrikler o gün kesildi. Bilgisayar olduğundan daha fazla kasmaya başladı.

Ama her şey yavaş ilerlese de zafer bizimdi! Sonunda benim de rüyam gerçekleşmişti.

Yazımın orada yayımlandığını gördüğüm anda gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. Sevincimi annemin boynuna sarılarak gösterdim. Esma teyzem ile paylaştık. Eminim o da bizim kadar sevinmiştir.

O dünyada tanıdığım en iyi, en temiz kalpli insan. Onun gibi insanlar zor bulunur bu zamanda…

İnsanın Esma teyze gibi bir yol göstericisi, bir öğretmeni olması gerçekten çok güzel bir duygu…

Hayatın niçin sürprizlerle dolu dediğimi anlamışsınızdır.

Hayat gerçekten sürprizlerle dolu…

Benim sürprizim de tanıdığım en güler yüzlü, en iyi insan Esma Kahraman…