- Kategori
- Şiir
Hayat

Hayat bir tarla sürersin toprağını
Her günün sonunda yakarsın yaprağını
Çileler sardı etrafını, acılar ördü ağını
Konuşsan suç konuşmasan suç
Mutluluk tutmuş bin yıllık oruç
Ahh! hayat çekilmiyor kahrın
Dün doğmadı güneş, doğmayacakta yarın
Özlemini çektim yıllardır baharın
Yıkasalar bedneimi, üzerime atsalar toprak
Hazan mevsimindeyim dökülüyorum yaprak yaprak
Uzaktan bakınca gözlerinde bir nur
Bil ki o nurun altında ihanet durur
Seveni sevmemeyi saymışlar bir gurur
Kalmadı bedenimde bir zerre can
Oysa sen canımdın canım içinde canan
Bırak öleyim sevmedin beni madem
Benim sevdiğim kadar sevmedi hiç bir adem
Ölsem bile arkamdan tutmazsın matem
Ey beyaz at üzerindeki nazlı gelin
Maden öldürdün beni mezarımada gelin