Hayat

Sonu belli olmayan bir yoldur hayat.

Önüne ne zaman, Neyin çıkacağını bilemezsin.

Bazen birşeyler alır götürür senden,

Tutamazın!

Bazen getirdiklerinden kaçmak istersin,

Ama

kaçamazsın!


Böyledir hayat,

Bir türlü anlayamazsın.

Ve bir gerçek vardır:

"ACIYI" Tatmadan ,

"MUTLULUĞU" bulamazsın...!

Yüreğim küçük değil aslında,

Yalnızlığıma pay bıraktım hayatımda.

Aşktan çok,

Terkedişler barındı gönlümde.

Sevgi ektim,

İhanet biçtiler.

Mutluluğuma

Ggölge düşürdüler.

Beni kocaman boşluğa mahkum ettiler.

Güvenimi attılar hırçın bir denize,

Değersizliği tattırdılar.

En mutlu günlerimi acıya boyayıp,

Hayallerimi gözyaşlarımda boğdular .

Değersizliklerine verdiğim değerden,

Utanıyorum şimdilerde.

Onlar yaşarken farklı iklimleri,

Ben yalnızlığımda yaşıyorum

Dört mevsimi.

Sırası geldikçe

Siliyorum isimlerini,

Geçen günlerin

Yokki telafisi..