Hayata boy verenler

Karartıp en beyaz düşleri

son kez denedi ölümü

ancak ölüm onu denemedi

aldı götürdü göl ağırlında…

Hayata boy verenlerin elini gördükçe

o eli tutası geliyor insanın…

Edip bir gülümseme ile

birkaç öğleden sonra

aynı kafede oturmuşsan

bir ingiliz kadar şefkat görmeyince

inciniyor insan…

Dilsel nedenle değil

dinsel hiç değil

anlamak zor, kendi ülkende

bir ingiliz kadar şefkat görmeyince

inciniyor insan…

Aklımda anımsanmış kelimeler

cebimdeyse para sayıyorum,

kaldırıma yedinci kattan düşen

intihar heveslisi gölgeler arasında

yaprak yaprak farkındasın güneşin

düşüyor gökyüzünden

dünyaya değil ha

biraz öteye.

Güneşin bıraktığı boşluğa bakıyor

yerinin doldurulmasını

beklemiyorum…