Hayata mecaz...

İnsan, insana benzer;
Yağmur damlaları gibi...
Sıvı olmasa da, sıkıntıları benzeş...
Taş taşa benzer, yürek misali...
Doku değişir, bazen de; sevda adı...
Hüzün yağıyor, yağmura özenmiş...
Şemsiye acıdan korumuyor...
Hazan, havadan bulaşıyor...
Aşk iki kişinin, bir şemsiyeyle ıslanması...
Sisli havalarda, yelken yetmiyor;
Doğru limanı bulmaya...
Rüzgar esir almış, kuru yaprakları...
Gece, güne küsmüş;ay güneşe darılmış
Balıklar karaya vurmuş...
Ağlar yosun, deniz iyot kokar...
Acının rengi berrak; Gözyaşı hep tuzludur...
Zaman acımasız, ömür pervasız; Hayat dalgın...
Ben, çok yorgunum...
İnsan kadar ağırım; Kendime...
Hülya AŞKAROĞLU