Hayatın gerçek yüzü...

Merhaba,

Yıllar önce ben, babam ve annem bir çok defa yurtdışı seyahatine çıktık. Bazı seyahatler kendi arabamızla gerçekleşti. Bulgaristan'a ilk 1972 yılında gittik yanılmıyorsam. Yolda, kırda bayırda her yerde Todor Jivkov'un heykelleri vardı. Her yerde orak çekiçli heykeller ve yazılar vardı. Orada yaşayan bir Türk asıllı Bulgar vatandaşı ile konuşmak yasaktı. Yol kenarında durduğumuzda, arabanın plakasından bizim Bursa'lı olduğumuzu anlayan ve sohbet etmek isteyenlere, polis müdahale ediyordu. Megafonla bağırıyordu. Hem de bulgarcada polise narodna polisia deniyormuş. Bizdeki karşılığı halkın polisi...

Romanya ayrı bir alemdi. Orda da Çavuşesku ve eşinin resimleri. Kıbrıs Barış Harekatı 1974 de oldu. O günlerde de Romanya'da idik. Büyük şehirlerdeki oteller dışında Türk ve Yunan vatandaşlarını küçük şehir otellerine kabul etmiyorlardı... Otomobillerin cam sileceklerini parkta çalıyorlardı...

Yugoslavya ise daha farklı. Her taraf Tito'nun heykelleri. Adına, Üsküp yakınlarında bir şehir yapmıışlardı. Ya da şehre adını vermişler... Titograd. Daha o zaman müslüman, sırp gerginliği vardı ve küçük cinayetler işleniyordu.

Dolaşa dolaşa Bursa'dan Fransa'ya kadar giderdik. İyi ki de gitmişiz. Anılar kalıyor bir tek, hayatta.

Konuyu dağıtmayayım, o gün hayatta olan liderlerin hiç biri yok. Hepsi vefat etti. Heykelleri de yok. Unutulup gittiler.

Bir de bize bakın Atatürk , daima aklımızda, beynimizde. On Kasım'da ikiyüzkırkbin kişi ziyaret etmiş Anıtkabiri...

Ne mutlu bize ki böyle bir liderimiz var.

Saygılarımla

gökalpini