Hayatın Med-Cezirleri

“Rahat zahmette, zahmet rahattaymış” demiş ya büyüklerimiz ne güzel demişler. Zahmetsiz ne ekmek var, ne mutluluk…armut piş ağzıma düş…yok öyle…hayat o kadar kolay mı? Her şeye, evlere, arabalara, atlara, yatlara sahip olabilmek o kadar kolay mı? Kısa yolda kolaycacık zengin olmak var mı öyle?

Emeğimizle bir yerlere gelmeliyiz. İstediğimi gibi bir hayat yaşayamıyoruz ne yazık ki. Bazen duruma ayak uydurmak zorunda kalıyoruz ister istemez. Sabırla her şeyin düzeleceğine inanmamız gerekiyor bazen de…“Sabır önceleri insana zehir gibi gelir. Fakat insan sabretmeyi alışkanlık ve huy haline getirirse sabır, bal tadı verir.” Sadi Şirazi’nin dediği gibi, gerçekten de öyle mi? Sabır sonunda bal tadı mı veriyor? O tadı yakalayabilmek için sabretmek yeterli oluyor mu? En kötü durumda bile sudan çıkmış balık gibi hissetmemeli insan kendini. Güçlü olmalı, kendine güvenmeli, sağlıklı olduktan sonra haline şükredip, ekmeğini taştan çıkarmalı.Çaba harcamalı kendini aciz hissetmemeli...

Hiç bilemiyoruz yarın neler gebe…2008’e sağlıklı, mutlu, huzurlu girmek için hep iyi dilekler ilettik birbirimize, eşimize, dostumuza, anamıza, babamıza, çocuklarımıza….ama yarın başımıza ne gelecek bilemedik hiç, bilemeyeceğiz de…

Hayat bütün hızıyla akarken birden dondu sanki…nereye gitti, nerelere gitti içimdeki martılar? Sanki hayat trenindeyim, kompartımanın ağır uyku kokusunu içime çekmişim, uyumak istiyorum. Anlayacağınız hüzünlüyüm biraz, ama yakıp kavuran, yıkıp savuran bir hüzün değil bu, geçer…geçecek... geçmeli. Hayata dair med-cezirlerden biri işte.

Hayat kaldığı yerden devam edecek. Hayat hayat gibi akacak. Ne o beni ne de ben onu yarı yolda bırakmayacağım. Bırakır mıyım? Deli miyim ben? Her şey düzelecek, yavaş yavaş olacak. Allahın izniyle her şey yoluna girecek. Açtım çeyiz sandığımı dantelli örtülerimi serdim geçmişimin üstüne. Dantelli, fistolu, beyaz bembeyaz örtülerimi. Artık örtülerimin kirlenmesini istemiyorum, lekelensin istemiyorum, gözüm gibi korumak istiyorum onları .Yaşadığım güzellikleri kaybetmemek için gözyaşlarımı da sildim, içime akıttım…ohh be gözyaşlarımdan da kurtuldum!

Hayatımızdaki dalgalar üstümüze gelirken güzellikler getirsin, giderken de bütün hüzünlerimizi götürsün..

Sevgiyle ve umutla kalın.