Hayatla sevişmeyi öğrenmek gerek...

Yağmur kuşları
yağmuru mu sever
yoksa habercisi midir yağmurun?

Bir ağustos yanlızlığı
içimde yapayalnız bir kız çocuğu
içimde terkedilmiş bir kız çocuğu
annesiz
babasız
kimsesiz
içimde ağlayıp durmakta
ve ne desem ne söylesem
susturamadığım
susturamadığım...

Tanımadığım bir adam
tanımadığım bir kadın
bir yalnızlık
bir ağustos...

Sahi yağmur kuşları?
Sanırım vuruldular
Bulutsuz gökyüzü, kor ateşten güneş
bir yalnızlık
bir ağustos....

Sevda, ah belalı sevda...
Tanımadığım bir kadının yüreğinde
o tanıdık sevda
ya da o tanıdık yalnızlık
o anlattı ben dinledim.
Söyleyecek sözüm yoktu sustum
o ağladı.
Ben hiçbir yerde...

Sığmıyor bazan insan yüreği
ne göklere ne yerlere
sığmıyor...
sığdıramıyor o küçücük yüreği
hiç bir yere...
Öyle büyük geliyor ki o küçük yürek
o küçük bedene.
Sığdıramıyor
bazan söküp atsam diyor.
Ben sana kırgınım
ben sana kırgınım
ben sana kırgınım
diyor, herkes, herşey
herkese, herşeye.

Bahar hep gelir, ağlama sen
Hep doğar güneş, aldanma geceye...

Sen ne çoksun ne az
ne varsın, ne yok...

Hayatla sevişmeyi öğrenmek gerek
ne zaman savaşsak kaybediyoruz...