Uzun zaman olmuş; hayat telaşında takılıp,karmaşanın peşi sıra akıp gideli... Oysa yazmayı nasıl bırakırdım ki ben? Neden? Biliyorum nedenleri... Yazacağ..
"Sen bu çocuğa çizmeyi öğret... Resmetmeyi öğret. Öğret ki neşeyi resmetsin, mutluluğu boyasın, hüznü karalasın... "Böyle miydi? Can acısıydı en çok korktuğu... Yara bereden, ölümden bile daha çok..
Geç kalırdım hep okula. Ama geç kalmaktan mutlu olan bir çocuktum. Öğretmen kızarmış, ceza verirmiş umrumda olmazdı. Kural tanımayışımdan değil. Bunu nasıl anlatsam ki. Herkes içerideyken aynı anda be..
''Yağmurluydu bugün İzmir? Karşıyaka silinmişti, körfezde hayalet gemiler... Soğuktu bugün İzmir? Pasaport'ta oturup bir demli çay söylemiştim kendime ve yalnızlığıma. Ki ne çay severim ne yalnızl..
Beğendim. Güldüm ve ağladım. Filmden ne beklediğiniz çok önemli aslında. Konu Gani Müjde olunca, öncelikle gülmeyi ve gülerken düşünmeyi bekliyorsunuz. Bence film bunu başarmış. Hani, nere..
Blog kategorisi üzerinde yapılan tartışmalardan sonra çok düşündüm. Bu kategori gerçekten amacı dışında mı kullanılıyor? Ne yapmalı, nasıl olmalı? Blog internet güncesi ise bu alanda kendimize..
İndigo Çocuklarını duyan vardır mutlaka. 4-5 yıl öncesi dikkatimi çeken bir konu. Oldukça ilginç bulmuş olsam da inanmak ya da inanmamak konusunda nötr kaldığım bir konu...Sizin de çocuklarını..
Yağmur dolu bir bulut buldum bu sabah başucumda... Gözlerimi açtığımda... Oysa bir yıldız koymuştum avucuma... Kör karanlıklarda ışısın diye.... Bir tutam gün ışığı aktı gözlerime. Gün ışığı gözl..
Hayatta bizi neyin ne zaman beklediğini bilmeden yaşamaktayız. Öyle anlar olur ki hiç düşünmediğimiz bir yolda buluveririz kendimizi. Ve o yolda hiç tanımadığımız insanlarla yol almak zorunda kalabili..
Yağmur kuşları yağmuru mu severyoksa habercisi midir yağmurun?Bir ağustos yanlızlığıiçimde yapayalnız bir kız çocuğuiçimde terkedilmiş bir kız çocuğuannesiz babasız..
Ama hayatın farkındayım. Hem güzel, hem acı. İyi midir farkında olmak? Yoksa iyi midir farkında ol..
