Osmanlı Cumhuriyeti

Beğendim. Güldüm ve ağladım.

Filmden ne beklediğiniz çok önemli aslında. Konu Gani Müjde olunca, öncelikle gülmeyi ve gülerken düşünmeyi bekliyorsunuz. Bence film bunu başarmış.
Hani, nereye kadar komedi istediğinizle alakalı aslında bu 'gülmeyi beklemek'. Dramatik bir örgüsü var. Acı acı gülümsetiyor bazı sahneler. Filmin başladığı anlarda o bekleyiş biraz hayal kırıklığı yaratıyormuş gibi. Ancak anladığınızda filmi daha da çok seviyorsunuz. Anlamaktan kastım; Atatürk olmasaydı... Gani Müjde anlatmak istediğini anlatmış ve öyle can evinden vururcasına da anlatmayı başarmış.

Özellikle 'Mustafa' filminden olumsuz etkilenmiş çocuklarınız varsa bu filme mutlaka götürün. Aslında, 'Mustafa'nın uzun uzun anlatamadığı o insani yönü 'Osmanlı Cumhuriyeti' tek bir sahne ile öyle iyi anlatmış ki. Film bitişi gözyaşlarını tutamayanların gözlerinden daha iyi anlıyorsunuz bunu. Ve filmin sonu ağlatsa da öyle ağır bir drama değil. İnsanın içini sızlatan, ''evet, işte bu''dedirten türden.

İyi ki Atatürk vardı. İyi ki bu güzel ülkeyi kurtardı. Teşekkürler Atam...

Ve teşekkürler Gani Müjde; unutanlara hatırlattığınız için...