Haydi benim Rahşanım toparla kendini !!!

Tüm insanlarımızın siyasi görüşü ne olursa olsun ortak tek bir düşünceleri bulunmakta o da büyük bir siyasetçinin artık aramızda olmamasından duyulan hüzün. Allah rahmet eylesin ruhu şad olsun..

Ben politik hayatıyla ilgili yorumlar yazamayacağım fakat iki kişilik kocaman bir ailenin birbirine olan bağlarını yıllarca birlikte paylaştıkları hayatları hakkında birşeyler yazacagım.

Biz onları hep iki kişi gördük.Hiç kimseleri aralarına sokmadılar almadılar. Rahşan ve Bülent Ecevit. Tercihleri hep yalnızlıktan yana oldu. En kötü günlerinde bile tek destekçileri kendileriydi birbirlerine.

Tarif edilemez bir bağ vardı aralarında. Sevgili, eş dost, arkadaş, anne, baba, kardeş gibi duyguların hepsi mevcuttu ilişkilerinde. Yerine ve zamanına göre birbirlerine gösteriyorlardı. Hiçbir zaman ve durumda vazgeçmediler birbirlerinden. Hastalıkda, politikada, zor günlerinde hep beraberdiler..

Aralarındaki bağı Rahşan Ecevit bir söyleşisinde şöyle dile getiriyor..

" Bizi anlamıyorlar. Bülent benim oğlum, eşim ve babam. Ben de onun kızı, eşi ve annesiyim. Bunu kavrayamayanlar, bizim ilgimizi, dostluğumuzu, elbette anlayamazlar... " Yıkarıda yazdığımda da bu satırları okuyunca hiç haksız olmadığımı anladım.

Bülent Ecevit' in ise cezaevi günlerinde Rahşanına yzadığı bir mektupda da şöyle diyordu;

" Seni çok seviyorum, çok özlüyorum. Rahşan' ım! Yaşamla en güçlü bağım sensin. " diyordu. Bir başkasında ise, " Haydi benim Rahşan. Toparla kendini! Seni dün gördüğüm hale geleceksen dünyayı kurtarmak benim işime gelmez. Beceremem de zaten. "

Tek korkusu sevgili Rahşan ' ından ayrılmaktı ve ayrıldı gitti Rahşan'ını geride bırakarak. Ecevit mavileri soldu Güvercinler artık uçup gitti.

2001 yılında başlayan hastalık bu zamana kadar bırakmadı peşini.Bu sürecte ve ruhunu teslim ettiği ana kadar Rahşan Hanım hep başucundaydı.

Başınız sağolsun Rahşan Hanım.Yine dimdik ayakda yine güçlü olarak son desteğinizi gösterin.

Sevgilerimle.