Hazırsak Başlayalım

Bir yılı daha geride bırakıyoruz. Tüm yaşanmışlıklarıyla .. Şarkıdaki sözler gibi.. Küçük sevinçleri ve küçük kederleriyle.. Kimimizde büyük kimimizde küçük olsa da  onlarla da yaşayamıyoruz onlarsız da.. Üzüntüyü kimse sevmez elbet ama sonrasında bize ne bırakır.. Ne öğretir yaşadıklarımız bize..

Çok sevdiğimiz birinin değerini mi? Hayatın bir parçasının imkansızlıklardan ibaret olduğunu mu? Yoksa hayatta her şey mümkün noktasına mı götürür bizi yaşadıklarımız.. Sizi bir sonraki ‘siz ‘ e taşıyacak ne var heybenizde ya da sırtınızdaki yükünüzde mi demem gerekir tam da bu söylediklerime ek olarak. Tüm bunları yepyeni bir seneye taşımaya kararlı mısınız? Onları yaşamasaydınız şu anki ‘siz’  ne kadar siz olurdu hiç düşünme fırsatınız oldu mu?  Her yaşanan şey şüphesizki  bize bir şeyler öğretir . ‘Bir ben var bende  benden içeri ‘  der Yunus Emre.. Ben onu kendimce hep  içimizdeki hesaplaşmalar olarak yorumlamışımdır, içeride yaşanan duygular bize şekil verir, yorum getirir,olgunlaştırır. Yaşla da olgunluğu denk tutarız ama yaşanmışlıklar  bedeli olmayan sürüyle tecrübedir ama ders almak içindir, bir sonraki adıma farklı bir benlikle geçebilmek içindir ; Onu dert edip kendimize yük etmek için değil şüphesiz ki.

İzninizle yazımın bu bölümünde küçük bir hikaye paylaşmak istiyorum sizlerle.

İki keşiş;  dağ tepe ova bayır manastırlarına ulaşmak için yola çıkmışlar. Yol boyunca da birçok köyün içinden geçiyorlarmış. Köylerden birinde, bir dere kenarına vardıklarında bir kadının onlardan yardım istediğini duymuşlar.Kadın çaresizce  kendini karşıya geçirmeleri için onlara yalvarmış .Çünkü nehrin akıntısı kuvvetli  kadın da oldukça çelimsiz ve güçsüzmüş. Bunun üzerine keşişlerden yaşça büyük  olan; kadını sırtına alarak karşı kıyıya ulaştırmış. Kadın;  tüm minnettarlığını sunarak keşişin önünde eğilmiş. Daha sonra keşişler yollarına devam etmişler.Genç olan; gördükleri karşısında etkilenmiş şekilde yaşlı keşişe hayretle sorular sorup ona yaptığının manastır kurallarına hiç uymadığını içeren konuşmalara başlamış. ‘’Nasıl olabilir ki?’’  İnandığımız öğreti bize tanımadığımız kadınlarla iletişim kurmayı hoş görmemekte ama siz bir kadını sırtınızda taşıdınız’’  Yaşlı keşiş, duyduklarına yol boyunca hiç tepki vermemiş genç keşiş durmadan konuşup dururken.. Varacakları  manastır ufukta gözükürken yolculuklarının da sonuna geliyorlarmış.Genç keşiş ,yaşananları kendileri için manastır dışında olduğu için af dilenmesi ile ilgili  düşüncelerini yinelediğinde yaşlı keşiş durmuş ve şu sözleri söylemiş:

‘Ben o kadını ırmağın karşı kıyısında bıraktım ama görüyorum ki sen hala sırtında taşıyorsun’

Yeni seneye sırtınızda yükler olmadan girmeniz dileğiyle, hazırsanız başlayabilirsiniz.

Şimdiden mutlu yıllar