Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

07 Temmuz '07

 
Kategori
Müzik
 

Heavy Metal'e sesleniş

Heavy Metal'e sesleniş
 

Kendinizi dünyadan soyutlarken bir ezgi takılır aklınıza... Dudaklarınızdan o melodi dökülür, siz farkında bile değilken... Anlamı öyle derinlerde bir yerlerdedir ki sadece ihtiyacınız olan bir dışa vurumdur.

Gerçeği size göstermesi gereken gerçek! Peki o gerçek nerdedir? Nerde gizlidir? Yanıtlanması gereken belki de tek soru budur... Bunun cevabı elbette ki evrenin bir yerinde keşfedilmeyi beklemektedir. Yada size bir çağrışım yapması gerekmektedir.

Gözyaşların bir sel misali akıyorsa, ihanete küfredip o riyakar insana kadeh kaldırıyorsan, öfken ve nefretin deli gibi kemiriyorsa her bir hücreni, ruhun bedeninden çıkmak için ısrarcıysa, hayata boş gözlerle bakıyorsan, senin için bakmak görmek olmuşsa, seni anlayan ve anlatan tek bir nedenin bile yoksa, bunun da ötesinde yaşamak için tek bir nedenin yoksa, düşünme, at sessiz çığlıklarını dünyaya!

Sınır tanımayan arzunu anlat kainata! Ruhuna anlam katıp başka yerlere götüren, seni tüm çıplaklığıyla bekleyen gizemlere... Yüzüne bir tokat gibi vuran gerçeklere kulak ver... Sana senin dürüstlüğünü anlatanı dinle...

Çıkarcılığını, menfaatlerini söylediği zaman sırt çevirme... Sadece dinle...
Tek gerçek ölümse, yalanın aynasına bak... Çünkü hayat orada gizli...
Yansıyan görüntüde bu fani yaşamın tüm gerçekleri...
Sadece dinle seni özel kılan bu ezgiyi...

Heavy Metal tutkunu hatırla... Çünkü o’ydu; Sen şarabını yudumlarken hıçkırıklara boğulmanı sağlayan... Toplumu irdelemene, anlamana yardımcı olan...
İsyanına, nefretine, kinine ortak olan... Hüznünü, özlemini, hasretini dindiren, aşkını ve şehvetini bir basamak daha yücelten... Gururunu, onurunu bir adım ileri götüren... Onunla olamadığında seninle olan... Dilinde, kaleminde ve mısralarında yaşadığın... Yüreğini tüm sırlarıyla paylaştığın... Her defasında farklı tatlar tattığın... Eğer şimdi yaşayacaksam ölümü son şarkımla öleyim... Heavy Metal aşkının şerefiyle gömüleyim... Bu acımasız dünyada dürüst kimlikler az bulunurken, Senin dürüstlüğünle kendi kimliğimi bulduğuma şükredeyim...

Hastalığımda ilaç gibi gelen tek müziğim! İkinci direncim, ikinci ruhum ve ikinci dilim! Söyleyemediklerimi anlatan tek manevi desteğim... Sen sonsuzluğun kapılarını ardına kadar açtın bana... Ben o bilinmezlikte kayboldum ama yine tutundum sana, insanoğlu bencildir kendinden çok kimseyi sevemez ama benim müzik aşkım tüm insanlığa, daha doğrusu kafi bana... Notalarında yok olup , rifflerinde hayat buldum her bir solonda ben yine ben oldum... Böyle bir güç var mı dünyada bilmiyorum, fakat ben bütün samimiyetimle sana sesleniyorum...

''You took my heart And left it blown to smithereens. I gave my body as a slave You cut my flesh And drank my blood that poured in streams I'm left here broken and ashamed.''

Kendimi dünyadan soyutlarken bu ezgi takıldı aklıma... Dudaklarımdan bu melodi döküldü farkında değildim... Anlamı öyle derindi ki... Aynı zamanda ihtiyacım olan tek şeydi!

Gözlerimi kapattım ve göğsümü kabartarak gittim oraya... Şov bitmişti ve ben hala avuçlarımı patlatırcasına ayakta alkışlıyordum... O kadar içten sevmiştim ki, bir sevgiliyi sever gibi adeta...

Ruhum artık bütünleşmişti her bir notayla ...
Tek bir gün bile dinlememek eksiklikti, acıydı... Çünkü artık Heavy Metal bir alışkanlıktı , ihtiyaçtı... Ancak artık tek bir sebebim vardı: Sonu olmayan bir okyanustun sen ve ben kıyıya vuran bir balık... Aslında ihtiyacım olan oksijendi ama bilmiyordum ki o derinlerdeydi... Okyanusun soğuk sularına bıraktılar yeniden canlandı benliğim... Bir denizde de yaşayabilirdim fakat ben okyanusu seçtim.

Ruhum seninle Heavy Metal!

 
Toplam blog
: 7
: 456
Kayıt tarihi
: 01.07.07
 
 

Hep birşeyleri merak etmişimdir. Bu merak beni her defasında bir sonuca götürdü. Şu an özel bir bili..