Her kalbe aşk ile girilmez bu gözün

Yarına yüz dönüp kanıyor insan
Gerçeğin ateşi sarınca gönül
Edep erkân bilmez eder mi ihsan
Gerçekler kör gözle görünmez gönül

Elbet akan sular bir gün durulur
Yarına yol alan umut yorulur
Sevgiye inançta azmin vurulur
Bu gidişin hayra yorulmaz gönül

Var mıdır yarını bir sezinleyen
Sevda gözü kara, aşktır inleyen
Kaldı mı yaralı yürek dinleyen
Yürekler her yola serilmez gönül

Erdem ile aşka düştüğün zaman
Yakar mecnun eyler, bu sevda yaman
Soluk aldırmıyor, vermiyor aman
Karşılıksız sevgi verilmez gönül

Aşk taşınır mı? Ki, ulu divana
Sevgi coşar hazla, yayılır anâ
Boşa mı kendine döner Mevlana
Yaban dalın gülü derilmez gönül

Dünya zalim değil, insanlar zalim...
Vurguni düşünür nicedir halim
Perdesiz tellere takılır dilim
Her kalbe aşk ile girilmez gönül