Her köşe başında

Her gün köşe başında bir dilenciye rastlarız, bazen kızarız, bazen de üç beş kuruş avucuna sıkıştırırız.

Onun o hale gelmesine üzülür içimiz sızlar veya bu işi meslek haline getirdiği için kızarız. Belki onun yaşantısı çocukluğundan beri o şekildedir, elinden gelen bir şeyi yoktur, bilinmez.. Bu da madalyonun diğer yüzü bize kapalı olan yüzü..

Üstü başı yırtık, belki gönlüde üstü gibi param parçadır, elleri kirli değil de yüreğinde kir vardır belki de elinden olmadan yüreğine çamur atılmıştır. Avuç açar umut dilenir akşama bir ekmek için, bilinmez ki.. Ülkemizde bunu istismar edenler haddinden fazla…

Aslında bizler de dilenci değil miyiz biraz, eli yüzü düzgün desek, kimimiz sevgiliden bir parça sevgi, kimimiz patronundan bir parça anlayış, kimimiz yaşam standartlarının yükselmesi için iyileştirme yapılması için bir parça merhamet dileniyoruz.

Yanlış anlaşılmasın ve karıştırılmasın bu hakkımızdır biliyorum ben mecazi anlamda söylüyorum. Öz eleştiri yapmak açısından..

Kimimiz sevgiliden bir parça sevgi alamayız, kimimiz patrondan yine azar işitiriz ….Bu patron olmazsa şefin yanına gider durumu ona söyleriz, aynı dilenci gibi biri para veriri diğerimiz vermez..

Bilmem ki insan olarak ülkemizde insana verilen değer inanın demir kasaya verilen önemin yanında sıfır kalıyor. Bir söylersin olmaz başkasına söylersin diğer kapıya salar, köşeyi kapan kendi babasının malı gibi görürü olanda gariban vatandaşa olur.

 Lafın ucu nereden nereye geldi.. Bazen elimiz boş kalır umudumuz kırılır bir daha peşine düşmeyiz ve o hakkımız orada kuzu gibi yatar.

Zaten istenilen yıpratma bıkkınlık değil mi? Ben burada dilencilere de bir şey demiyorum o da yanlış anlaşılmasın hepimize Allah yardım etsin. Lakin dilenci birimizden veya yüz kişiden umduğunu almayınca vaaz geçmiyor devam ediyor ve sonunda az da olsa alacağını alıyor.

Sevgi alamayız sevdiğimizden, küseriz kahırlanır içkiye vurur kendimizi darmadağın eder hayata, küseriz. Patrondan hakkımız alamayız-Er geç alınır lakin o zamanda olan vatandaşa çalışana oluyor-birlik beraberliğimiz olmadan işten çıkarız, yerimize daha az ücretli birisi alınır-sistemin oyunu mu para patronlarının -.Vatandaşımız mecburdur ekmek parası için çalışmaya..

Kısacası işimiz zor, birlik beraberlik olmadan, birbirimize tahammül derecemiz olmadan herkes kendi fikri ile özgür iken, özgür düşüncelere pranga vurulmaya çalışılır ise, bir diğerinin sınırını aşar ise işimiz gerçekten zor. Selam ve dua ile.

Mehmet Aluç