Herkes birgün yaşlanacak...

Geçtiğimiz hafta yaşlılar haftası kutlandı. Birçok etkinlik düzenlendi ,şiirler okundu dertleri dinlendi ve elleri öpüldü. Bunlar tabii ki güzel şeyler ama yeterli mi ?

Gençler sanki kendileri hiç yaşlanmayacakmış gibi bir tutum içindeler. Otobüslerde onlara yer vermemek için uyuma numarası yapanlar gittikçe çoğalıyor. İkaz etseniz bile suratınıza bön bön bakıp hiç istiflerini bozmuyorlar. Bakım evlerine bırakılan anne ve babalar adeta terkediliyor.

Yaşlı anne ve babalarına bakmayı zul kabul edenlerin sayısı ,özellikle büyük şehirlerde artış gösteriyor. Ya onların çocukları ? Gördükleri bu örneklerle büyüyorlar. Devletin bu insanlar gösterdiği ilgi ise çok az. Devletin bu işi ciddiye alıp olanakları genişletmesi ebette beklenir ama kendi yaşlılarımıza bakıp onları sevmek bize ait bir görev olmalıdır. Aslında görev olmaktan daha fazla, sevgi ve minnetle olmalıdır. Bir zamanlar meşakkatli büyüme sürecimizde bunu büyük bir sevgiyle yerine getirmiş olduklarını unutmamak gerekiyor. Ancak birçok kimse bunu unutuyor.

Bu konudaki çok güzel bir örneği sizlere paylaşmak istiyorum.

Dr.Paul Ruskin, öğrencilerine yaşlanmanın psikolojik belirtilerini öğretirken bir olay örnek veriyor.

- Hasta ne konuşuyor, ne de söylenenleri anlıyor.
- Bazen saatlerce anlaşılmaz şeyler geveliyor.
- Zaman, yer ya da kişi kavramı yok.
- Yalnız, nasıl oluyorsa, kendi adı söylendiğinde tepki veriyor.
- Son altı aydır onun yanındayım, ne görünüşü için bir çaba sarf ediyor ne de bakım yapılırken yardımcı oluyor.
- Onu hep başkaları besliyor, yıkıyor ve giydiriyor.
- Dişleri yok, yiyeceklerin püre halinde verilmesi gerekiyor.
- Gömleği salyalarından dolayı sürekli leke içinde.
- Yürümüyor.
- Uykusu sürekli düzensiz.
- Gece yarısı uyanıp çığlıklarıyla herkesi uyandırıyor.
- Çoğu zaman mutlu ve sevecen, fakat bazen ortada bir sebep yokken sinirleniyor. Biri gelip onu yatıştırana kadar da feryat figan bağırıyor.
Bu olayı okuduktan sonra, Ruskin öğrencilerine böyle bir hastanın bakımını üstlenmek isteyip istemediklerini sorar. Öğrenciler bunu yapmayacaklarını söylerler. Ruskin, kendisinin bunu büyük bir zevkle yaptığını ve onların da yapması gerektiğini söyleyince öğrenciler şaşırırlar.

Daha sonra Ruskin hastanın fotoğrafını dolaştırmaya başlar.
Fotoğraftaki hasta doktorun altı aylık kızıdır.

Yaşlılarımızı sevelim , onları yalnız ve kimsesizmiş gibi bırakmayalım. Unutmayalım ki bizler de yaşlanacağız.

Sevgimle...