Herşeyimiz kavga

Küçük bir oğlum var. 5, 5 yaşında. Kavgayı, gürültüyü hiç sevmez. Gereksiz bir yere ya da istediği bir şeyi elde etmek için ağlamaz bile. Televizyonda haberleri izlememe elinden geldiği kadar engel olmaya çalışıyor her zaman. Neden haberleri sevmiyorsun dediğim zaman da;

Büyük adamlar hep kavga ediyor, bir birlerine bağırıyorlar diyor.

Haksız da sayılmaz. Her şeyimiz kavga. Atamalar kavga, sohbetler kavga, hak aramalar kavga, yardım dağıtmalar kavga, trafik kargaşasına çare kavga.. Saymakla bitmez..

Kavgasız gürültüsüz tartışabildiğimiz bir şey var mı acaba.

Şimdi referandum konuşmaları var. Anayasayı halka anlatmak için mitingler, açıklamalar yapılıyor, tartışma programları düzenleniyor.

Konuşmalarda anayasa değişikliği ile ilgili konulara değinildiğine rastlayan oldu mu hiç? Ben yalnızca karşılıklı hakaretler, soy sop tartışmaları, villa-havuz muhabbetleri benzeri tartışmaları, birbirinden ölümüne nefret eden insanların dahi yapamayacağı hakaretleri görüyorum. Anayasadan söz eden yok.

Hayır isteyen de aynı, evet isteyen de... Adeta vatandaşa, "Benim istediğim oyu ver gerisine karışma. İçeriği seni ilgilendirmez" der gibi. Sanki komedi..

Referandum yapılması da ayrı bir komedi. Bu anayasanın ilk hazırlandığı şekli için oy kullanırken de aynı idi, yine aynı. Ya bir kısmını beğeniyor, bir kısmını da ülke için olumsuz sonuçlar doğuracak nitelikte görüyorsam ne oy vereceğıim? Seçme hakkım yok.

Bir çuval elmaya ihtiyacın varsa çürükleri de kabul edeceksin.