Hesaplar...

Alın defterinde, ok gibi saplanmış çizgilerden kırık dökük harfler
Saçların üşümüş, üzerine alevlerin bile eritemediği yılların karları düşmüş
Kopuk telli gitar hala o şarkıyı çalıyor gidip gelen kâbusların gerisinde
Serçe yürekli doğruları bulup ayırmak istiyorsun, timsah ağızlı yanlışların içinde
Ama onlar şimdi anı bile değiller, yalnızca sonsuzun acı feryatlı uzakları
Yine göremiyorsun, günahtan ağırlaşan göz kapakların örtüyor yanlışları
Arkana yaslanmış ödüyorsun o eski hesapları

Cam kırıkları inletiyor canını acı acı, bahtına kan oturmuş canların can acıtan düşlerinde
Bin türlü, bin yüzlü mor damarlarına kor kor, günah günah; öldürmeden batıyorlar
Sonra, yanlışın ve hatanın merkezi o saldırgan kafanda, iki silahşorun çarpışmaları
Biri kendininki… Diğeri kaderinki… Haydi, mahvet şunu diyorsun seninkine, kader için…
Yine yanlış yapıyorsun kader o; yitirdi mi hiç bugüne dek yaptığı savaşları
Arkana yaslanmış ödüyorsun o eski hesapları

Levent Üsküdarlı