Hiç gitmedim

İyi niyetli olmak güzel. İyi niyetli olabilmek, güzel olduğu kadar çoğu insanımızın imrendiği faziletli davranışların başında gelir.

İnsanın siması niyet hakkında bilgi verir mi? Kişinin niyetinin durumunu yansıtır mı? Hiç şüphesiz insanın niyetini yüzünden okuyanlarımız vardır.

İnsanın yüzündeki ifade sadece kişinin yüzünde ki görüntüyü yansıtmaz. Aynı zamanda iç dünyasının da göstergesidir.

İçinden hinlik düşünen kişiyi bakışından anlarız. Yine içinde masumiyeti olanı da bakışlarından anlarız.

Okul yıllarında yaşamış olduğum anımı paylaşmak isterim. O günü hiç unutmam. Çünkü çok zordu benim için.

İnsanlar genelde çok sıkıldıkları zaman dilimlerini unutamazlar. Unutamadıklarından olsa gerek, yeri gelince anlatırlar. Bu zor anlar anlatıldıkça insanlar sonucunu merak ederler.hatta vay be insanlar ne günler yaşamış bile derler.

Hatta ne yaptın diyen bile çıkar?

Böyle ilginç yaşantılar benimde çok ilgimi çeker. Acaba anlatan kişinin yerinde olsam, nasıl tepki verirdim diye de düşünmeden edemem.

Fakültede son sınıfta okurken ismimin anons edildiğini duyunca, fakültenin danışman bürosuna gittim. Görevli var bir de sürpriz misafirim. Bizim güvencemiz olan polisimiz.

Baktım polis memuru. İsmimi sordu, soyadımı da söyledim.

Borcunuzu ödemiyorsunuz böyle başınıza hapis geliyor dedi. Memur bey iyi mi ki, benim hakkımda yanlış konuşuyorsunuz diyecektim. Memur bey tecrübesinden olacak ki, şaşırdığımı sezince, dedi ki, onu borç yaparken düşünecektin.

İmtihanım olduğunu söyledim. Madem imtihanın var, ben seni beklerim dedi. İmtihanda hangi duygu ve düşünce içinde olabilirse insan, öyle girdim, çıktım. Memur beyle karakola gittim. Korku var mı? Elbette hem de çok.

Karakola girdim. Amirim işte getirdim dedi. Oğlum niçin ödemedin borcunu dedi amir? Amirim bu ceza nerden geliyor dedim?

Anlayışlı biriymiş ki sen dalga mı geçiyorsun demedi? Oğlum borç yaptığın yeri unutan biri o fakültede okuyamaz da demedi.

Mahkeme kararı Muğla dan gelmiş, demek sen bilmiyor musun dedi? Evet dedim. Amir beye dedim ki, hayatımda değil, rüyamda bile Muğla’ya gitmedim dedim. Komiser gel bakalım şöyle dedi. Korkuyor muydun o zaman tabi ki.

O günü hatırlayınca hep ürpermişimdir. Komiser evladım dedi sen iyi niyetli çocuğa benziyorsun, bu ceza sana yazılı lakin, senin olmayabilir.

Yarın sabah hiç gitmediğim dediğin Muğla’ ya git, derdini anlat. Buna da şükür dedim.

Neyse kalktım sabah, Muğla ‘ya gittim. Derdimi anlattım.

Ticari hiç ilişkim yoktur, bu ceza nereden kaynaklanıyor diye yetkililere sorunca şöyle dediler: Biz adres tespiti için yazı yazdık. Borçlu olan kişinin adıyla isimleriniz aynı. İşin garibi benzerlikler sürüp gidiyor.

Herkese art niyetle değil de, iyi niyetlilere hoş görümüzü esirgememeliyiz. İşimi hallettim ama ne çektiğimi ben bilirim.

Orada ki komiserimizin, Muğla da ki işin ehli olan görevlilere bu vesileyle teşekkür ediyorum. Kimden “sende iyi niyetli olduğunu andıran huy var “ arkadaşına, eşine, dostuna, derse bu günü hatırlarım.

İyi insanlarımız var. Daha güzeli iyi niyetlileri ayırt edenlerimiz mevcut.