Hiç kimse sen değil

Bu sabah gözümü Leman Sam’ın şarkısıyla açtım. Kendimi şarkının büyüsüne öyle bir kaptırdım ki bütün uykum kaçtı.

Şarkı eski olmasına rağmen kulağa ne kadar da hoş geliyordu. “‘işte gerçek sanatçı” diye düşünmeden edemedim.

Şarkının sözleri de büyük bir ustalıkla yazılmış, derin anlamlar taşıyor. Şimdilerde olduğu gibi sevgisizlik içermiyor.

Yeni şarkıların bazıları gerçekten çok kötü. Sevgilerini ifade ederken ya birbirlerinin gözünü oyuyorlar ya da, “umurumda değilsin, yenisini bulurum. Ha sen ha başkası, hiç farketmez” anlamında ruhsuz şarkılar yapıyorlar.

İşin acı tarafı, birçok gerçek sanatçı da büyük paralar uğruna “ben yaptım oldu” tarzında kötü şarkılarla, şarkı söyleyenlere(!) pirim veriyorlar.

Ortaya kulağımızı tırmalayan argo sözlerle dolu zevksiz müzikler çıkıyor.

Kim ne derse desin eski şarkıların yeri bambaşka.

İşte ispatı...

dün gece hiç tanımadığım bir erkeğe
sırf sana benziyor diye
usulca sokulup
“merhaba” dedim

tanıdık bir huzur aradım
şaşkın bakışlarında dün
bildik bir söz bekledim
eskiden kalma öylesine

konuştu bir şeyler söyledi
beklediğim sözler bunlar değil
yüzüme baktı gözlerime
ama senin gibi değil

anladım ki hiç kimse
hiç kimse sen değil
hiç kimse senin gibi
canımdan öte can değil

anladım ki hiç kimse
hiç kimse sen değil
hiç kimse senin kadar
fikrime huzur değil

anladım ki hiç kimse
hiç kimse sen değil
hiç kimse senin kadar
umuduma yol değil

:) Hoş kalın