Hoşçakal...

Bütünleşen bedenlerimizin ıslaklığında terk ediyorum seni,

Keşkeler ile başlayan sözcüklerle,
Kırgın…
Ve kızgın…
Fakat özgür…
Martılara eşlik ediyorum gözlerim kapalı,
Sensizliği ve sessizliği dinleyerek uzaklaşırken çırpıyorum kanatlarımı,
Yeni bedenlere yeni hayatlar verebilmek için.


Bakmıyorum çevremde kanat çırpanlara,
Ne gözlerine ne dudaklarının arasından çıkacak sözlerine,
İlgilenmiyorum çünkü,
Ne sitemleriyle ne de tesellileriyle…
Sebebi belli,
Denedim kaç kere,
Ve biliyorum olmuyor,
Aynı rüzgar aynı karaya dönüş yolu bu.


Öncekilere benzemeyecek bu gidişim,
Dönmüyorum eskisi gibi,
Dönemem de…
Nedenlerim ile terk ediyorum seni,
Elimde deliller,
Tanrı’nın adaletine sığınarak,
Dualarım ve beddualarım ile terk ediyorum seni.
Bana anlattığın hikayeler de yaşanmışlıklar gibi,
Bir çocuğun açlığında,
Akıttığı gözyaşları gibi izin veriyorum hayat bulmasına,
Uzak ve sensiz sularda ağlamasına.


Farkındasındır artık gittikçe uzaklaşıyorum,
Sitemlerim sana emanet,
Var olmadığın semalara çırpıyorum kanatlarımı,
Telaşlı telaşlı kaçıyorum senden,
Sensizliğin esintisin de vücut buluyorum,
Süzülüyorum…


Dönmek yok artık,
Söylenmiş bütün sözler,
Yarım kalmış düşler,
Üzeri karalanan hayaller eşliğinde,
Haram ediyorum her şeyimi,
Mazimdeki dönüşlerimi,
Seni seviyorumlar ile biten bütün cümlelerimi,
 Hoşça kal…