Hurdacı

Olmadık zamanlarda olmadık insanların başına talih kuşu konar ya, ummadıkları kadar dolar cepleri. Alışkın olmadıkları için paranın gücüne, har vurup harman savururlar. Bilemezler, hesaplarını şaşırırlar, şımarırlar. Büyür burunları; küçük görmeye başlarlar paylaştıkları hayatın yoldaşlarını. Öyle abartırlar ki çıkar insanlıktan birçoğu. Zamanla da habersiz gelen servet yine habersizce gider ve kalakalır bizim sonradan görmeler ortada. İşte böyle bir olay geldi benim başıma da. Zamansız, habersiz yani sürpriz... Başına konduğumu söyledi talihli bana. Tanrı’nın bir lütfusun diyordu; beklediğim sendin yıllardır, sonunda çıkardı seni karşıma. Ne sözler ne övgüler bana… Önceleri alışamadım; bu ben miyim gerçekten, anlatıldığı gibi mükemmel miyim diye düşündüm günlerce. Ama sonradan bir kaptırdım kendimi, havaya girdim yani. Gerçekten de umut olmuşum umudunu yitirenlere. Hayatı paylaştıkları olmuşum, acıya karışmış sevinçlerinde. Benim bunca özelliğim varmış da neden yetememişim kendime? Kimsenin başına konmadan kendi kendimin ikramiyesi neden olamamışım? Üstelik çok ihtiyacım varken… Abartıyor diye düşündüm kaybetmemek için beni. Bir de ne göreyim?

Almışım karşı tarafın bütün sorumluluklarını. Bir eli yağda bir eli balda. Sesi çıkmıyor bile, memnun halinden. Nasıl olmasın ki? Gerçekten talih kuşu olmuşum, ben de fark edememişim beni. Neden bu kadar eziliyorum derken anlayamadan bağlamışım kendimi. Her sözünü emir saymışım. Verdikçe almışım doğal olarak. Ta ki ben tükenene kadar… Kendime geldiğimde boşaltmışım yıllardır biriktirdiklerimi. Şimdi o talihli yok ortalarda. Yere göğe sığmayan ben şaşkınım, ben hangi benim diye. Bir yolum vardı benim önceden, aklım karışmadan önce ağlaya zırlaya yürüdüğüm. Hastalanınca ruhum iyileştirebiliyordum üstelik kimseye muhtaç olmadan. Şimdilerde bağımlı oldum başkalarına; yetemiyorum kendime. Peki, neden?

Toplamışım hurdacı gibi son kullanma tarihi geçenleri, onlara yeniden hayat vermişim. Hasta ruhlarını iyileştire iyileştire bana bulaştı şimdi onların hastalıkları.Şimdi benim, en ağır hasta! Üstelik piyango bileti almak da yetmiyor çünkü her bilet ikramiye demek değil. Başıma konacak talih kuşunu beklemeyeceğim. Gördüm ki benim zaten bana en büyük ikramiye.

 ***