- Kategori
- Şiir
Hüznün baykuşu

Bir baykuş tutundu geceye,
ayışığı anason kokuyor,
kadehimde..
gece, hüznün elleri..
başımı öne eğip,
yanaklarımı okşuyor..
sonra ellerini giyiyor..
uzak dokunuşları,
hüznü kanatıyor..
baykuş tedirgin..
olduğu yerden kanatlarını açıyor..
kanatan ellerine..
ve yavaşça kapıyor..
tüm geceyi içine çekermiş gibi..
kör baykuş
göz-dağı veriyor sanki..
ellerin o dağ başında kalıyor..
avuçlarında baykuşun gözleri...
Kenan Soyalp