Hüzün tünelleri

Adın yankılanmaz oldu
Şimdi bu boş odalarda
Eskimiş bir kırkbeşlik plak
Boşa döner eski pikapta
Ve sesin yankılanır
Çok uzakta kuytularda
Ben seni bıraktım hüzün tünellerinde
Dilden düşmüş bir şarkı gibi
Kaldın kırılmış sazın tellerinde
Yıllara meydan okur benim sabrım
Hasret tespihleri, dağılır birer birer
Gözümün inci tanesi, yaşlarım düşer
Yangın kuyularımın son aleviydin sen
Dert dergâhında, yıkık bir caneviydin sen …