- Kategori
- Şiir
İç kırıntısı

Bir dua tutturdum içimde seni koklayan
Sonrası hep yağmurdu gökyüzüne bağıran
Bir ağıta sığındım seni içime yakan
Sonrası hep küldü hep duman.
Sofralar kurdum her manzaraya
İki kişilik sofralar…
yalnızlıklarda büyüttüm seni
senin gibi gülümsedim çocuklara
ağlamadım hiç sana
hiç canımı yakmadım
hiç geç kalmadın bana
hiç yanılmazdım ben konu sen olunca !..