İçimizdeki sevginin ışığı huzur verir...

''Hayaller gerçekleşmesi içindir.''

Ne zaman beklentilerimiz hayallerimizin de önüne geçmiş, işte o zaman sırtımıza taşıyamıyacağımız kadar, aşırı yük almışız demektir... Maddi manevi huzursuzluğumuzun artması bu yüzden çok normal.. Kendimizi böyle hissettiğimiz zamanlarda mutlaka hemen dinlenmeye çekilmeliyiz.. Ve şöyle demeliyiz; ben gerçekten ne istiyorum?

İş okul aile vs. türlü sıkıntılar arasında sıkışıp kalmışız.. Çünkü etten ve kemikten oluşmuşuz.. İşte o dar zamanlarda yapacağımız fedakarlıklar ve arkasından gelen bedeni ve ruhi yorgunlukların bizi yıldırmaması için, ne yapıp edip, kendimize gün içinde, bizi huzurlu kılacak zaman dilimleri ayırmalıyız. Bunu yapmamızın tek nedeni; ruh sağlığımızı her ne pahasına olursa olsun korumak için olmalı.. Burada ince bir nokta var ki; oda ruh sağlığımızı koruma öncelikli düşünürken, kafamızı karıştıracak ve ruhumuzu incitecek, öncelikle insani ilişkilerden, duygu ve düşüncelerden elimizden geldiğince kendimizi uzak tutmalıyız. Mümkün oldukça da geçmişte yaşadığımız ve gerçekten pişmanlık duyduğumuz olay ve davranışları hatırlayıp da kendimizi zorlamamalıyız.

Belki bugün bu saydıklarımızın hepsini sırayla yapmmız mümkün değil, ama elimizden geldiğince gayret etmeye özen göstermeliyiz..

Yoksa!

Günlük yaşam içinde hepimizin okuduğu, duyduğu, gördüğü ve elinde olmadan yaşadığı akıl almaz olayların hepsi, iyiliğin ve insanlığın son demleri olduğunu anlatmıyor mu bize?

Yapacağımız tek şey; ilk önce kendimizden başlayarak, kötü düşünceler yerine iyi düşünceler üretmek... Buda hiç zor olmasa gerek!...

İçinizdeki sevgileriniz hiç üşümesin efendim..

''Melekler yüreğinizden öpsün''

Sabiha Rana