İçimizi Titreten Gerçek: Ölüm

Ölüm diye bir şey var. Unutuyoruz. Hayallerimiz, umutlarımız,çabalarımız, sevinçlerimizin ondan sonra bir anlam ifade etmemesi hiç aklınıza geliyor mu?  Başarılarımızın, yaşadığımız zorlukların, aşkların, gözyaşlarının bir anlamı yok. Pişmanlıklar bile bir işe yaramıyor, 1000 versen de 1 alamıyorsun ölümden. Uğrunda canımızı vereceğimiz insanlar çekip gidiyor ve canımızı vermiyoruz uğurlarında. Kabul etmiyor ölüm. Bir sabah kalkıyorsun ve en değerlin yok oluyor. Senin yakının olmasa bile ağlıyorsun başkasının acısına. Ölüm öyle bir şey. Düştüğü yeri yakmıyor sadece. Etrafını da yakıyor, etrafındakilere de kendini hatırlatıyor. Belki de bu yüzden titriyoruz ölüm gelince aklımıza. En sevdiklerimizin bir gün bizi bırakacak olması bize acı veriyor.

Ölüm. Bir daha göremeyecek, dokunamayacak olmak, belki söylediklerinden, belki söyleyemediklerinden pişman olmak. Bunları yazarken bile içimin titremesi. Bunları okuyacak olan insanların içinin titremesidir ölüm. Hatta yaşadığımız süre içindeki en acıtan olaydır ölüm.  Çünkü herkesin bir değerlisi vardır. Canımı veririm dediği birisi vardır. Belki de değerlisini kaybeden, onsuz yaşayan bir ölü olan vardır.

Peki, gün içinde hatırlamadığımız belki de hatırlayamadığımız bu ölüm bize her şeyin anlamsızlığını hissettirdiği halde neden bu hırs? Neden bu çıkarcılık, bencillik, sonu gelmez gözyaşları... Neden kafamıza takıyoruz gerekli gereksiz her şeyi? Birgün gelip hepsinin anlamsız olacağını bile bile neden yapıyoruz bunu? Kendimize ve başkalarına neden acı çektiriyoruz? Belki her üzüldüğümüzde aklımıza ölümü getirseydik üzülmezdik bu kadar. Değil mi? Ne anlamı var? O evi alamamışım, istediğim kolyeyi takamamışım ne önemi var?

Şunu bilir şunu söylerim. Zaten yazının başından beri bunu söylüyorum. Ölüm var. Sevdikleriniz gitti mi bir daha gelmiyor. Onlara, onları sevdiğinizi söyleme şansı bir daha elinize geçmiyor. Pişmanlık fayda etmiyor. Bırakın hırslarınızı artık bir kenara. Sevdiklerinizle vakit geçiririn geçirebildiğiniz kadar. Ölüm geldi mi her şeyi alıyor elinizden. O geldiği zaman evin,arabanın, maaş miktarının bir anlamı kalmıyor. Pişman oluyorsunuz. Keşke diyorsunuz, keşke bunlara sahip olacağıma onunla geçirebileceğim fazladan bir dakikam olsaydı diyorsunuz. Sevdiklerinizin kıymeti bilin. Hiçbir şey onlardan önemli ve değerli değil.

Pişman olmamanız dileğiyle.