İçine doğduğun kimlik değildir değerli olan! Değerli olan kimliksiz bir Joker olabilmektir

“UNUTULACAK BİR YARA DAHA: UNUTMA İNSAN OL!”

İnsan hayatı denen zaman aralığını bir düşünün bakalım… Kimisi mutluluğun ekonomik anlamda da desteklenebildiği kültür seviyesi yüksek entelektüel bir hayata merhaba derken kimisi kıt kanaat geçinmeye gayret eden daha doğduğu andan itibaren anne sütünü bile idareli kullanmayı öğrenerek gözlerini açıyor. Hepsi ne için? Senin için dünyaları verecek olan baban ya da annen yanmış ve elleri kesik o gencecik bedenini morgda teşhis edebilsin diye mi?

İyi takip edin otorite mercilerin neler söylediğini. Bir vahşet, bir insanın hunharca katledilişi nasıl malzeme oluyor, olduruluyor! Kimisi bir bakan kimliğiyle çıkıp –sözde eğitime vurgu yapması gerekiyor ya hani- “böyle cinayetler eğitimsizlikten kaynaklanıyor” diyerek kendini ele verirken diğer taraftan katil zanlısının iki üç tane fotoğrafındaki pozundan dolayı bir ideolojik grup kendini savunmaya kalkışıyor. Bütün bunların anlamı nedir biliyor musunuz? Her birey, her grup, her kurum bu durumdan kendini fazlasıyla sorumlu hissediyor. Sorumlu hissetmek ve acıya ortak olmak kolektif bilincin gerekliliği arasındadır fakat praksis olarak bir yansımasını bulmadığı sürece, 5 yaşındaki çocuğun onca çabayla şişirdiği balonun bir saniyelik dikkatsizlikle “foss” diye sönmesine benzer.

Gel gelelim hukuk bunun neresinde? Olacakları şimdiden söyleyeyim… Yıllarca sürecek yeni bir “Ogün Samast” dava süreci başlayacak ve toplumsal duyarlılık seviyemiz en fazla 8 ila 9 gün arasında reaktif seviyede kalacak. Daha sonra hukuki süreçler düşe kalka elbet ilerleyecek ama toplumsal olgunun gerçekliği sadece bir imgeye dönüşecek.

Cinayetin sebepleri hakkında binlerce teori ortaya atılabilir? Bu, bilişsel yetenekleri olan, kurgulayıp arzularını eyleme dönüştürebilen ancak varlık skalasında bulunduğu konumun ne olduğu hakkında farkındalığı olmayan zat ve bunun gibi ortaya çıkmamış binlercesi Türkiye coğrafyasında varlığını çoğalarak sürdürecektir…

Nasıl mı düzelebilir? Hegel sana soruyorum: Evrensel akıl tüm kontrolsüz, şereften ve o yüce akıl dediğin şeyden pay almadıkları apaçık olanlara rağmen nasıl ilerliyor nasıl?