İcra-1.Kısım

      Son duble ayranın ardından,çakırkeyifliğin etkisi ona vatanı,memleketi kurtarmasını şart koşuyor fakat bir türlü içine düştüğü bu borç çukurundan çıkmasına yardım etmiyordu. Ne bencildi bu hal böyle. Kendi derdini unutsun derken bu hal onu idealist biri yapmıştı. Bir an olsun bu çakırkeyiflikten uzaklaşıp normal rolü yapmaya karar verdi. İşte tam o anda aklına bir fikir geldi. Normal adamların akıllarına bir fikir gelmesi de anormal bir durumdu hani. Başı belli,ortası belli sonu uçsuz bucaksız bir kredi kartı faizi gibi bir fikirdi. Biraz limoni biraz haydari diyebilecekken, gelmişti 40 yaşına. Yanında 2 çocuk ve 2 çocuğun,röfleli saçları,gerdirici kremleriyle anne yerine abla diyebileceği bir kadın vardı. Yani dört mevsimin sadece ikisi vardı. Biri yaz diğeri ilkbahar. Çoğu insan için de böyleydi hayat. Sadece genç ve güzel olmak. Buruşmak ve olgunlaşmak ne kadar da iticiydi. Adam çoğu zaman sabah işe gider akşam gelirdi bazen de vardiya farklı olup akşam gidip sabah gelirdi. Mesainin miktarıysa evin ihtiyaçlarıyla doğru orantılıydı.

       Bütün bu monotonluğun arasında kendilerine vakit ayırdıkları zamanlar da olurdu. Her hafta sonu mutlaka ailecek beton yeşili ağaçlar ve bolca olan kendi evlerindeki mutfaklarında bile temiz olan helaları görünce,helal ederdi paketi Amerikan içi Anadolu olan yemeğe verdiği parayı. Bu hafta sonları böyle devam eder,bir kredi kartından diğerine geçişin yolu da açılırdı. İndirimleri takip ederek yaptıkları alış verişin bu alış veriş merkezini zarara uğrattığını düşünürdü zavallılar. Derken bir süre sonra bir birikim oluştu. Fakat bu birikim insanın elini başına götürüp ağzını açıp kapatamayacağı,gözlerini fal taşı gibi açtıracak ve hindi gibi düşüneceği kötü bir birikimdi. Kredi kartı borçları fena halde birikmişti. Ne yapacağına karar vermesi zordu. Başta ne güzel para vermeden harcama yapmanın rahatlığı içindeydiler ailecek. İçinde yetmeyen maaşına sonra da alacaklılarına sövmek geliyordu.  Stres insanı çok değiştiriyordu vücudunu da.  Karısıyla bu durumu konuşmak istiyordu.

Devam edecek.