İETT denetim kontrol

Zamanın okuyamamış liseyi bitirip yüksek tahsil görmemiş vatandaşlarından biriyim, Edebiyata, şiire her türlü sanatsal faaliyete olan merakımı tabii ki etkilemedi eğitim düzeyim..Bir yüksek tahsil görmedim ama yüksek tahsil görmemek için de önümde engel yok. Bazen şiirlerimde kompozisyonlarımda ve küçük öykülerimde "eğer"kelimesini eyer olarak da kullanabiliyorum , ama kimse bana CONTROL kelimesi yazan resmi bir kıyafet giydiremez.Kendi dilimi kendi imla kuralları içerisinde istediğim gibi at koşturabilirim, ama bana kimse control yazdıramaz .Kontrol yazarım.. Bu arada bol bol da control yazdım ..

Şimdi bir dili yanlış kullanmakla bir dili başka bir dile çevirerek kullanmak arasındaki farkı her birimiz ayrıntılarıyla biliriz. Google’ e , edebiyat kuralları bölümüne girdiğim zaman , ne kadar eksiklerim olduğunu ve ne kadar süre daha çalışmam gerektiğini hesapladığım zaman acaba diyorum bu toplumda yaşayan her birey kendi dilini ustalıkla kullanma bilgisine sahip mi?

Sokakta bir anket yapsak elli değil on kişiye lehçenin anlamını sorsak kaç kişi doğru yanıt verebilir. O KADAR ÜZÜCÜ BİR DURUM Kİ MAALESEF daha okullarımızda ortaokulu bitiren bir çocuk bile kendi dilini tam olarak öğrenmiş değil.SINAVLARDAN SINAV KORKUSUNDAN, ANNE BABALARININ ATLAR GİBİ BİRBİRLERİYLE YARIŞTIRDIKLARI ÇOCUKLARIN aldıkları eğitimin ne kadarı ezber ne kadarı kabiliyet ne kadarı kendine özgü bir çalışmanın içsel potadan geçmiş süzülmüş ve hayata uygulamayı başarmış bir sonucu.

BELLİ BİR SÜRE BİR SİTEDE YAZILAR YAZDIM İMLAYA DİKKAT ETMEDEN ...HER yazdığım cümlenin arkasından burda olduğu gibi üç dört nokta koyarak akıcılık kazandırdım.Orada konunun içeriği önemli olduğu için imla kurallarına önem li değildi. Ama bir süre sonra lise zamanında süper bir edebiyat öğrencisi olduğum halde öğrendiğim her şeyi unutmuş olduğumu farketmeye başladım .Çünkü uygulama yapmıyordum. Geçiştiriyordum. Şimdi ise geçiştirmiyorum, sadece dikkatimden kaçıyor.Yanımda Türkçe sözlük bulunduruyorum hatta gördüğüm bir kelimenin daha önce görmediğimden emin olduğumu farkettiğimde açıp bakmak için. Türkçemize ne kadar başka dillerden karışmış kelimeler var. Şimdi aynen lise düzeyindekiler gibi konuştum. Evet konuşurken ki gibi yazan ama imla ve kelime düzenine dikkat eden pek çok yazarımızın romanlarını okudum ve akıcıydılar. Keyifliydi de.Ama hiçbirinde özentilik yoktu. Zaten onlar özentiyi kahramanlarına yakıştırırlardı. Kimilerinin kahramanları Fransız kimininki İngiliz soytarısı olurdu.

BIRAKALIM DA YAZARLARIMIZIN KAHRAMANLARINA BULACAKLARI CONTROL YAZILI GİYSİLİ SOYTARILARI DA OLSUN. Artık bu yollu akıcı bilgi amaçlı eğitimler sokaklara taşmaya başladıysa şu ana kadar gelişen yozlaşmaya birileri dur demeye başlamıştır. Hep beraber dilimize sahip çıkarak okullarda çocuklarımıza dilin önemini ders boyutunda değil ailevi bir eğitim standartlarında vermeliyiz.

her ne kadar sürçü- lisan ettimse affola