İhtiyar çınar

Bin dokuz yüz yedi yılında doğdun

Gümülcüne’sinde Bulgaristan’ın

Bin dokuz yüz kırk sekiz de vuruldun

Istanca ormanında Edirne’nin

Hakaret ettin diye sen paşaya

Alçakca hileyle geldin tezgaha

Şikayet ettiler seni tartıya

Sebepsizce çarptırıldın cezaya

Alçakların yüzünden ceza aldın

Günlerce haftalarca hapis yattın

Hapis sana azaptı, çok ağladın.

Aldırma gönül diye diye katlandın

Mahpusluktun ömrünün çoğunda

Doğruları söyledin konuşunca

Aldılar içeri , sen susmayınca

Ağarttın saçlarını genç yaşta

Kırk yaşındaki halinden korkardın

Kırk bir yaşında son buldu hayatın

Mücadele ile geçti yaşamın

Ama öne eğilmedi hiç başın

Savaştın aptallarla, yobazlarla

Markopaşa'yla ve Merhumpaşa'yla

Malumpaşa'yla ve Alibaba'yla

Bağımsız özgür bir ülke safında

Sırça Köşk'ün, Kuyucaklı Yusuf'un

Fotoğrafı oldu Anadolu'nun

Bağımsız özgür bir yurt düşü kurdun

Ama kanatlarından vuruldun

Gürledin pınarlar gibi coşkunca

Estin deli rüzgâr gibi sarhoşça

Aşık oldun her güzel varlığa

Kırk bir yıllık mecnun yaşamında

Sen artık yoksun, kara toprak oldun.

Koca dünyada bizi yalnız koydun

İnan bu işte yok senin hiç suçun

Yobazlarca vahşîce katledildin

Bahar mevsimi geldi dışarıya

Çiçekler açmaz oldu yokluğunda

Kırık bir gözlük bir pipo ve şapka

Bıraktın Istanca ormanlarında

M.Armağan BAYRAKTAR

31.08.08 15:11 / İzmir

Bu şiirimi ustam Sabahattin Ali’ye ithaf ediyorum