İKİ BİN

Hoşgörü yurdunda bin bir garip

Her söze,  saflığından inanıp

Kardeşi kardeşle, diş dişe kalıp

Ele kucak açar, yabandan medet…

Bakma saç sakala, Allah vergisi

Dilde ne var, ya nerede gerisi,

Tezatsa baştan, bir işin kendisi

“Uzak dur” der Peygamberin ve ayet

Çocuktan, ataya, dönsün tatlı dil,

Bitsin küslükler, sönmesin o kandil,

Öldükten sonra, çalsa davulla zil,

İş işten geçince,  atana rahmet…

Diller ne söyler, bir de bedene sor,

Emeğin tadın, terleyen alamıyor

Baştaki beyin, o neye yoruyor?

Huzur, azı çok eder, kavga illet…

Azla da yaşadın, ölmedin şükür

Zıplama oltaya, yemeden tükür,

Övgüsü bol olur, kanma o küfür,

Dirliğin birliğin, zenginlik budur.

“Gemi su alırken, çığlık çok olur.”

Has hırsızlar, çalmadan pişman olur,

Aza tamah eden, pek zengin odur,

İki bin yazı işte buyur özeti…